New York, Verenigde Staten (25 augustus 2019) – De spanning was te snijden tijdens de finale van de World Tour 2019 – New York, het derde evenement van de vijfdelige FIA Gran Turismo Championships 2019-serie. Zesenveertig van de beste Gran Turismo-racers uit negentien landen streden om een plek in de wereldfinales, die in november in Monaco plaatsvinden. Op de laatste dag van het evenement stond de Nations Cup centraal. In tegenstelling tot een dag eerder tijdens de Manufacturer Series raceten de deelnemers namens hun land van herkomst om hun individuele en nationale eer te verdedigen.

De festiviteiten werden afgetrapt met de kwalificaties, waarbij de favorieten indruk maakten. Mikail Hizal (Duitsland) zette met de Red Bull X2019 een geweldige rondetijd op Spa-Francorchamps, een circuit dat we nog niet eerder zagen in Gran Turismo Sport. Het leverde hem de poleposition op voor halve finale A. De Braziliaan Igor Fraga liet de tweede snelste tijd noteren en mocht daarmee vanaf de eerste plek starten in halve finale B.

Van beide races gaan de snelste vier door naar de finale en gaan de nummers vijf tot en met tien door naar de herkansing. Dus als je maximaal als vierde eindigt, zit je zeker weten in de finale. Zit je daaronder, dan kun je eigenlijk net zo goed je koffers pakken.

Halve finale A

De eerste halve finale van de dag werd verreden op Willow Springs International Raceway, oftewel Big Willow. Tijdens deze race van zeventien ronden met de Fittipaldi EF7 moesten de deelnemers harde en normale banden gebruiken. Het bedenken van een effectieve racestrategie was dus van groot belang.

De van pole gestarte Mikail Hizal leidde de dans voor Takuma Miyazono (Japan) en Cody Nikola Latkovski (Australië) in de eerste bocht. Ze waren alle drie aan de race begonnen op normale banden, terwijl Coque López (Spanje) en Adam Suswillo (VK), op posities vier en vijf, op harde banden stonden en de snellere normale banden voor het laatste stuk bewaarden. Ondanks de tragere banden duurde het niet lang voor Latkovski de tweede plaats overnam van Miyazono.

Aan het begin van de derde ronde, waar de auto's snelheden bereikten van meer dan 280 km/u op het laatste rechte stuk, ontstond er een felle strijd tussen López, Andrew Brooks (Canada), Suswillo en Manu Rodríguez (Spanje) in de vierde, vijfde en zesde bochten. Brooks en Rodríguez zaten vlak naast elkaar en tikten elkaar een aantal keer aan. Uiteindelijk passeerde Rodríguez Brooks en veroverde hij de vijfde plaats. Toen richtte hij zijn vizier op landgenoot, López, die op dat moment vierde lag.

In de negende ronde dook raceleider Hizal de pits in, gevolgd door Miyazano, die derde lag. De overstap naar harde banden deerde het duo niet en ook Latkovski, die al een ronde eerder was overgestapt, boette niet aan snelheid in. Verderop vochten de Canadezen Brooks en Mark Pinnell om de tiende plek. Een belangrijk gevecht, want het ging om deelname aan de herkansing.

Hizal behield zijn comfortabele voorsprong van ruim drie seconden en pakte de zege fluitend, gevolgd door Latkovski, Miyazano en López, die ook doorgingen naar de finale.

Halve finale B

Igor Fraga (Brazilië) was vorig jaar de winnaar van de Nations Cup en gold als favoriet in de tweede halve finale, op de korte versie van AUTOPOLIS INTERNATIONAL CIRCUIT. Fraga stond op poleposition met zijn Subaru WRX Gr.B, gevolgd door Patrik Blazsán (Hongarije) met een Nissan GT-R en Jonathan Wong (Hongkong) met een Mitsubishi Lancer Evolution Final.

In tegenstelling tot de eerste race ging er direct van alles mis achter Fraga, die een goede start had. Veel auto's botsten tegen elkaar in de tweede en derde bochten en niet iedereen hield alle vier de wielen op de grond. Nicolás Rubilar (Chili) profiteerde optimaal van de chaos en ging van plek vijf naar plek twee. En toen had hij de smaak goed te pakken. Bumperklevend aasde hij op een inhaalmogelijkheid bij Fraga's Subaru. Ook daarachter vond een intense strijd plaats. Zo dwong de Hyundai Genesis van Benjámin Báder (Hongarije) op de vijfde plaats Rick Kevelham (Nederland) ertoe zijn Ford Mustang ernstig de sporen te geven. Tevergeefs.

In de tiende ronde maakten de twee raceleiders, Fraga en Rubilar, een pitstop om hun normale banden in te wisselen voor harde banden. Daardoor was Báder tijdelijk de nieuwe leider, tot hij een ronde later zelf de pits in dook. Fraga heroverde de koppositie, op de hielen gezeten door zowel Rubilar als de Toyota 86 van Rayan Derrouiche (Frankrijk). De Fransman had zich een weg naar voren gebaand vanaf de elfde plaats naar de derde en was nog niet tevreden. Derrouiche liet Rubilar zweten in de vijfde en de zesde bocht, een haarspeldbocht, waarin ze zij aan zij gingen. Toch slaagde hij er niet in Rubilar te passeren.

Tijdens de volgende vier ronden was het smullen geblazen van de strijd om de vierde, vijfde en zesde plek tussen Blazsán, Ryota Kokubun (Japan) met een Peugeot RCZ en Wong. Sterker nog, meerdere keren reden ze elkaar op een haar na de wedstrijd uit omdat ze niets wilden toegeven. Koppig, maar logisch, aangezien er een zekere plek in de finale op het spel stond. In de zestiende ronde ontsnapte Kokubun aan Wong en Blazsán, maar hij kreeg de Toyota 86 van Anthony Felix niet uit zijn achteruitkijkspiegel. Ondertussen gaven de raceleiders plankgas en finishte Fraga als eerste. Rubilar slaagde erin de snelle Derrouiche achter zich te laten.

Herkansing

De coureurs die in de voorgaande races buiten de top vier vielen, maar binnen de top tien (dus de nummers vijf tot en met tien), mochten tijdens de herkansing alsnog proberen de finale te bereiken. De beste vier coureurs zouden doorgaan en voor de rest gold: 'Sayonara New York'. De deelnemers kropen achter het stuur van de Toyota SF19 Super Formula voor een alles-of-niets-race van vijftien ronden op de Blue Moon Speedway, een megasnelle oval met drie bochten.

Op dit snelle circuit draait alles om de slipstream en dus zetten de coureurs alles op alles om de beste positie op het circuit te pakken zien te krijgen. Daardoor was er veel afwisseling aan kop, met duels op het scherpst van de snede waarin tot wel vier auto's naast elkaar reden op de rechte stukken.

Toen het zwart-wit geblokt wapperde, passeerde Manu Rodríguez uit Spanje de finishlijn als eerste, met een voorsprong van niet meer dan vijf honderdsten van een seconde. Sterker nog, tussen de vier snelste eindtijden zat nauwelijks meer dan een seconde verschil. Met recht was dit de meest zwaarbevochte race van de dag.

Finale

De finalerace barstte van de spanning, vooral tussen de twee grote favorieten, Igor Fraga, de Nations Cup-winnaar van vorig jaar, en Mikail Hizal, die de te kloppen man was na zijn recente topprestaties. Het strijdtoneel voor deze race van twintig ronden was Spa-Francorchamps, een van de meest geliefde circuits uit de racegeschiedenis. Het betekende het langverwachte debuut van dit circuit in de FIA Gran Turismo Championships. De brandstof- en bandenstrategie zou een allesbeslissende rol spelen, want elke coureur moest twee keer binnenkomen met zijn Red Bull X2019 Competition.

Mikail Hizal startte vanaf pole en overleefde de eerste paar bochten van de race zonder moeilijkheden. Dat gold niet voor Nicolás Rubilar, die in de eerste bocht van de baan schoot en achteraan moest aansluiten. Op het laatste rechte stuk van de eerste ronde haalde Igor Fraga, die op zachte banden stond, Hizal in en nam hij de koppositie over. Het was duidelijk dat de Braziliaan een grote voorsprong wilde opbouwen op zijn zachte rubber. In de tweede ronde verraste Takuma Miyazono, op dat moment op een comfortabele derde plek, vriend en vijand door om onbekende redenen een pitstop te maken. Later verklaarde hij dat hij het nodig vond om over te schakelen van harde naar zachte banden om de raceleiders bij te houden. Maar na zijn pitstop was hij teruggezakt tot de elfde plek.

Ondertussen bouwde Fraga zijn voorsprong op de nummer twee, Hizal, gestaag uit. In de zevende ronde had hij een gat van veertien seconden te pakken. Een ronde later kwam Hizal naar binnen om over te schakelen op de harde banden. Hij leverde zijn tweede plaats in bij de Spanjaard Coque López en haakte als derde aan. In de negende ronde dook Fraga de pits in met een voorsprong van achttien seconden op zak. Hij stapte over van de zachte naar de harde banden en tankte bij. De grote vraag was of hij de rest van de coureurs, die voornamelijk op zachte en normale banden stonden, achter zich kon houden. In de tussentijd had Miyazono zich opgewerkt naar de tweede plaats en kwam Hizal in de tiende ronde binnen om te tanken en over te schakelen op zachte banden. Hij keerde op de vijfde plek terug en begon aan zijn inhaalslag ten opzichte van Fraga.

Fraga had in de elfde ronde een voorsprong van maar liefst zeventien seconden, waardoor hij met een gerust gevoel de pits in dook om te tanken en over te schakelen op normale banden. Hij keerde terug in de strijd op de derde positie en gaf de raceleiding over aan Miyazono, die echter niet lang kon genieten van zijn koppositie. Na een tankstop viel hij terug naar de achtste plaats. Maar het ging van kwaad tot erger voor de Japanse coureur toen Cody Nikola Latkovski spinde en Miyazono afsneed op het rechte stuk, waardoor ook hij spinde en ver terugviel. Latkovski hield er een zware tijdstraf van tien seconden aan over. Ondertussen had López de leiding gepakt, op de hielen gezeten door Fraga en Hizal. Maar hij moest de pits nog in, dus de echte strijd speelde zich feitelijk af tussen de nummers twee en drie, Fraga en Hizal. In de zestiende ronde creëerde Fraga ruimte voor Hizal, maar vervolgens profiteerde hij van de slipstream van de Duitser. Minder dan een ronde later pakte Fraga hem terug met een geweldige move aan de buitenkant.

In de negentiende ronde maakte López een pitstop en begon de eindstrijd tussen Fraga en Hizal. Hizal reed op zachte banden en aasde op een mogelijkheid om Fraga in te halen, die op de tragere normale banden stond. Maar Fraga sloeg elke aanval van Hizal af. Vervolgens vond het meest controversiële moment van het weekend plaats. Fraga leek wat af te remmen op het rechte stuk, waardoor Hizal in de remmen moest. Hizal was duidelijk niet te spreken over het incident. Vanaf dat moment moest hij zich inhouden om zijn kleine hoeveelheid brandstof te sparen. De titel ging dus naar Fraga, de man die zich al had gekwalificeerd voor de Nations Cup-finale in Monaco in november, dankzij z'n overwinning op de Nürburgring tijdens de tweede World Tour van het jaar. Hizal kwam vijf seconden na de Braziliaan over de finish, gevolgd door López (Spanje) op de derde plek. Na de race kreeg Fraga alsnog een tijdstraf van vijf seconden omdat hij van het gas was gegaan, maar zijn voorsprong was groot genoeg voor de winst.

Reactie van Igor Fraga

“Ik tril nog een beetje, want het was zo'n intense race. Ik koos ervoor om te starten op zachte banden omdat de Red Bull X2019-bolides voor veel viezigheid in de lucht zorgen. Ik wilde schone lucht voor me en een grote voorsprong opbouwen. Ik wilde de leiding zo lang mogelijk vasthouden, want met die vieze lucht zou het lastig zijn om iedereen in te halen. Volgens mij is dat goed gelukt.”

Reactie van Mikail Hizal

“Wat betreft Igors actie aan het einde, wat kon ik daar doen? Nu ik de herhaling heb gezien, denk ik dat hij expres van het gas af ging. Ik remde om een gevaarlijke situatie te voorkomen. Ik race graag eerlijk en veilig... En omdat ik hem voortdurend probeerde in te halen, moest ik na dat incident brandstof sparen en rustiger rijden. Ik ben sprakeloos.”

Gerelateerde links