Dünya çapındaki salgının neden olduğu zorluklara rağmen, FIA Gran Turismo Championships’te geçen hafta Avrupa/Orta Doğu/Afrika Bölgesi (EMEA) ile başlayan çevrim içi sanal yarışları devam ediyor. Tüm yarışmacıların kendi evlerinden katılmasıyla, heyecan tahmin edilemez olduğu kadar yoğundu. Sonunda, EMEA şampiyonasını kazanan, Büyük Final’de inanılmaz bir pit stop stratejisi sergileyen uzun yıllardır hayranların favorisi İspanya’lı Coque López oldu. Bu hafta, tüm gözler hevesle beklenen Amerika Bölgesi üzerindeydi ve 2018 şampiyonu Brezilya’dan Igor Fraga'nın Nations Cup yarışmasına dönüşü, gerçek hayatta Formula 3 yarış sürücüsünün çevrim içi motor sporları dünyasını yönetmek için gerekenlere sahip olup olmadığı sorusunu akla getirdi.

2020’nin formatı, dünyanın üç ana bölgeye — Amerika, Asya-Okyanusya ve EMEA (Avrupa/Orta Doğu/Afrika) ayrılmasıyla biraz değiştirildi. Her bölge, o bölgenin en iyi 12 yarışçısı ve Ekstra Etap çevrim içi Zamana Karşı Yarış aracılığıyla yer kazanan 4 ekstra oyuncudan oluşan 16 yarışmacıdan oluşuyor. Bu yıl Amerikan sahası, Kosta Rika ve Guatemala da dahil olmak üzere altı ülkeyi temsil eden sürücülerden oluşuyordu. Etap sonundaki en iyi 4 yarışmacının World Finals’a yükseleceği 3 yarışta mücadele verdiler. (Not: EMEA’dan 8 kişi World Finals’a yükseldi ve Asya-Okyanusya bölgesi yılın başında ‘World Tour Sydney’i kazanarak yerini garantileyen Japon Takuma Miyazono da dahil 4 kişi tarafından temsil edildi.) Her yarışın başlangıç sırası 10 dakikalık bir eleme ile belirlenecek ve her yarışı ilk 10 sırada bitirenlere puanlar dağıtılacak.

1. Yarışın başlangıç düzenin belirlenmesiyle yarış zamanı geldi...

1. Yarış

İlk durağımız, ünlü Autódromo de Interlagos yarış pistine ev sahipliği yapan São Paulo, Brezilya'ydı. Gr.3 makineler içindeki bu yedi turluk müsabakada her bir otomobilin tüm yarışı sert bileşik lastikler üstünde gitmesi gerekiyordu (lastik değişimi ya da yakıt ikmali olmadan). Şili'den Nicolás Rubilar (FT_NicoR), Hyundai Genesis’i ile pol pozisyonunu elde ederek gücünden bir şey kaybetmediğini ispatlarken, Kuzey Amerika Çevrim İçi Serisi kazananı Kanada’lı Andrew Brooks (PX-7-Deafsun) da Dodge Viper SRT ile onun arka sırasına oturdu. En hızlı üçüncü eleme turu zamanını kaydeden Porsche 911 RSR sürücüsü, yine Şilili Güney Amerika Çevrim İçi Şampiyonu Angel Inostroza (YASHEAT_Loyrot) olurken; en hızlı dördüncü süre de Martin V12 Vantage ile Brezilyalı Lucas Bonelli’nin (TGT_Bonelli) oldu. Kayda değer bir diğer nokta da, Brezilyalı Igor Fraga (IOF_RACING17), belki de biraz paslandığını belli ederek, Mazda Atenza (Mazda6) ile 7. Pozisyonda yarışa başladı.

Yeşil bayrak indiğinde, sürücüler soğuk sert bileşik lastiklerinde dikkatli davranırlarken otomobiller tek sıralı dizilimde başlangıç çizgisini geçtiler. İkinci turda, Inostroza ikincilik pozisyonu için Brooks'a baskı yapmaya başlarken Rubilar'ın Hyundai Genesis’i de farkı açmaya başladı. Brooks kararlı bir şekilde pozisyonunu savunurken, alanın geri kalanı onun üzerine geldi, 2. ve 7.lik arasındaki pozisyonları yaklaşık bir buçuk saniyelik bir fark ayırıyordu.

Porsche 911’i neredeyse 260 km/s hıza ulaşan Inostroza, ön düzlükte bir geçiş denemeye karar vererek ilk dönemeçte Brooks’un iç tarafına yöneldi. İki araba arasında temas olsa da Brooks pozisyonunu korumayı başardı. Diğer geçiş manevraları sahanın gerisinde meydana geldi ve çoğu başarısız oldu. Interlagos'un geçiş yapmak için en zorlu pistler arasında olduğu, sıralamanın sonraki birkaç tur boyunca aynı kalmasıyla yavaşça anlaşıldı.

Tüm bu olaylar, 2.0 saniyelik bir fark oluşturmuş ve her şey bu farkı her geçen saniye büyüten Rubilar’ın lehine işliyordu. Yarışın yarısına gelindiğinde, ilk 7 pozisyon Rubilar, Brooks, Inostroza, Bonelli, ABD'li Randall Haywood (Lexus RC F) ve Brezilyalı Adriano Carrazza’nın (Volkswagen GTI VGT) ellerindeydi. Kafilenin ortalarında dahi ciddi bir geçiş manevrası görülmedi; Tristan Bayless(ABD), Fabian Portilla (Şili) ve Amerikalı Kevan Pounder 8.,9. ve 10.luklarıyla 11. sıradaki otomobilin rahatlıkla önündeydiler.

Son turda Lucas Bonelli yarışın en cüretkâr hamlesini yaptı; Inostroza'nın Porsche 911'ini geçip Brooks'un Dodge Viper'ının arkasına doğru ilerliyordu. Brezilyalı, on puan değerindeki 2. sırayı kapma niyetinde görünüyordu. Ancak Bonelli, Kanadalı'yı geçmeye çalışmakla meşgulken, Inostroza ona gizlice yanaştı ve Ferradura Virajı’nda (6.Dönemeç) 3. sırayı geri kazandı. Bu hareket, Bonelli'nin temposu üzerinde büyük bir etkiye sahip oldu, iki hızlı virajda 3.lükten 6.lığa düştü.

Nihai sonuç, Rubilar’ındı. Bitiş çizgisini ilk geçen 2019 World Tour Galibi yarış kazananına verilen 12 puanı da cebe attı. Yarışın tamamında meydan okuyan herkesi savuran Brooks, hak ettiği bir 2.lik kazanırken onu da Inostroza, Carrazza ve Haywood izledi. 1.Yarıştaki birçok sürücünün yaşadığı hayal kırıklığı, bir sonraki yarışın cesur hareketler ve kesintisiz aksiyonla dolacağının garantisi veriyordu.

2. Yarış

2. Yarış için sahne, Kuzey Kaliforniya'daki WeatherTech Raceway Laguna Seca idi, sürücüler Group B ralli otomobilleriyle sahaya çıktı. Yarışın başlangıç sıralamasına bir diğer 10 dakikalık Sıralama oturumu ile karar verildi. Brezilyalı Lucas Bonelli piste saldırarak tüm siniriyle sürdü ve pol pozisyonunu elde etti ve geçen seferki gibi, oyuncular on tur boyunca sert bileşik lastiklerle yarışacaktı; yani pit stop olmayacaktı.

Hareketli başlangıçtan sonra, bu yarışın bir öncekinden farklı olacağı barizdi. Açılış turunda Adriano Carrazza (Brezilya), 2. Dönemeç U virajı boyunca Kanadalı Andrew Brooks‘un Peugeot RCZ’i iç kısmına doğru cesur bir hamle yaparak 3.lük için onu geçmeyi başardı. 2. tura kadar ilk 4 sürücü geri kalanları ile arasında 1,6 saniyelik bir fark oluşturdu. Otomobiller 3. tura girdiğinde, daha fazla geçme hamlesi yapılmaya başlandı; Brooks 3.lük pozisyonunu daha önce kaybettiği virajda tekrar elde etti. Nicolás Rubilar da geçmeye çalışsa da Carrazza kapıyı yüzüne çarptı. Otomobiller ünlü Corkscrew virajı öncesindeki arka düzlükte saatte 200 km’ye ulaşan hızlara çıkarken yarış liderleri Honda NSX Rally Car içindeki Bonelli ve Peugeot RCZ ralli sürücülüğündeki Şilili Angel Inostroza kafilenin geri kalanıyla aralarındaki mesafeyi bir buçuk saniyeye çıkarmayı başardılar.

Yarışın yarısına gelindiğinde Bonelli, Inostroza, Brooks, Carrazza ve Nicolás Rubilar (Şili) ilk beş pozisyonu tutuyordu.

6. Turda Rubilar, 3.lük için Corkscrew’da Carazza’nın yanından geçip gitmeye uğraşırken ABD’li Randall Haywood yokluktan var olup Rubilar’ın Subaru WRX’ini geçerek 5. sırayı aldı. Ama Rubilar, kaybettiği pozisyonu sonraki virajda tekrar alarak neden uzun süredir yıldız olarak görüldüğünü herkese gösterdi. İlk üç araba neredeyse 4,0 saniyelik bir aralık oluştururken, 5. ve 9. Pozisyonları yalnızca 1.5 saniye ayırıyordu, yani heyecanın büyük bir kısmı ekiplerin ortasında gerçekleşiyordu.

Sonraki birkaç tur boyunca, Inostroza kendini Bonelli ve NSX’inin birkaç adım mesafesinde tutarak pist boyunca yarım saniyeden uzun bir fark açmasına izin vermedi. 8. turda, yarışın belirleyici anı meydana geldi. Inostroza, Bonelli’nin NSX’inin arka tamponuna sürüş yaparken fazla agresif bir hareket yaparak otomobile çarptı ve Brezilyalı’yı pistin dışına yolladı. Olay, Brooks'un liderliği almak için her iki arabayı da geçmesine olanak sağladı. Bu iki yarış liderinin birbirini neredeyse yok etmesini 3. sırada sabırla bekleyen Kanadalı için en uygun ortam hazırlandı.

Inostroza, 6. Viraj olayı için iki saniyelik bir cezaya çarptırıldı. Neyse ki Şilili için, pozisyonunu feda edeceği bir sonuç oluşmadı. Bu arada memlekelisi Rubilar, her türlü sorunu yaşıyordu; otomobil trafiğine takılıp bir de diğer otomobiller tarafından çarpılınca törenin dışında yer alacağı 9.luğa geriledi.

Damalı bayrak sallandığında, çizgiyi ilk geçen, yarışta 12 puan kazanarak toplamda 22 puanla Büyük Final’e yükselen Andrew Brooks'tu. Göze çarpan bir diğer isim Daniel Solis; Toyota 86 Gr.B sürücülüğündeki ABDli sessiz sedasız 8.lik pozisyonundan 5.liğe tırmandı.

Büyük Final

Kanada'dan Andrew Brooks dillere destan olacak şekilde sürücü koltuğuna yerleşirken şampiyonluk yine de herhangi bir sürücünün olabilirdi çünkü Sardegna - Road Track - A etrafında 25 tur sürecek Büyük Final iki katı puan kazandıracaktı, yani ilk iki yarışta puan kazanamayan bir sürücü yine de nihai galibiyeti alabilirdi. Oyuncuların hepsinin yumuşak, orta ve sert bileşik lastiklerin her biriyle en az bir tur sürüş yapması gerektiği için şampiyonluk, bir önceki haftaki Avrupa/Orta Doğu/Afrika yarışında olduğu gibi en iyi pit stratejisini kim kullanırsa onun olabilirdi.

İşler daha yarış öncesinde, önceki iki yarışta yalnızca 4 puan elde eden 2018 Şampiyonu Igor Fraga'nın başlangıç sıralamasında kendini 4.lük sırasına koymasıyla ilginçleşti. Fraga şapkasından bir tavşan çıkararak FIA GT Championship tarihinin en büyük geri dönüşünü yapabilecek miydi? Entrika yavaşça kurgulanırken elemelerde en hızlı süreyi kaydeden Fraga’nın hemşehrisi Adriano Carrazza oldu ve Angel Inostroza (Şili) ve Brooks önünde pol pozisyonunu aldı. İlk üç, yarışa yumuşak lastiklerle başlarken Fraga orta lastikleri tercih etti.

Yarış başlar başlamaz Fraga hemen baskı altında kaldı, çünkü her ikisi de yumuşak bileşik lastik kullanan Guatemalalı Juan Hernandez ve Şili'den Nicolás Rubilar geçiş yapmak için fırsat kovalıyordu. İlk turun son virajında Brooks bir sürüş hatası yaptı ve Fraga'nın geçmesine izin vererek Brezilyalı'ya 3. sırayı teslim etti. İkinci Turda Brooks, 3.lük pozisyonunu geri alma niyetiyle, agresif bir hat kurarak 4. Dönemeçte Fraga'ya çarptı ve Brezilyalıyı pistin dışına gönderdi. Kaza, Fraga'yı 5.liğe düşürdü. Ancak birkaç viraj sonra, Bonelli ve Rubilar'ın baskısı altında Fraga yine pistten çıktı ve nihai olarak iç karartıcı bir 10.luğa geriledi. Sonra felaket zinciri diğer Brezilyalı’yı vurdu; ikinci turun son virajında spin atarak duvara giren Bonelli, artık 12.liğe düşmüş Fraga’nın bir sıra önüne, 11.liğe geriledi.

Üçüncü turda, beladan uzak kalabilen tek Brezilyalı Carrazza’nın 1.4 saniyelik bir fark açarken Hernandez’in 3.lük için Brooks’u geçmesini izledik. Bir sonraki turda Brooks, arka düzlükte Hernandez’i geride bırakarak yeniden 3.lüğü aldı. Bu arada şampiyonluğu kazanmak için hala büyük bir şansı olan Rubilar, 7.likten 5. sıraya yükseldi. Yarış yoğun bir sürüşle geçerken her sürücü de cesur riskler alıp otomobillerinin tüm performansını kullanarak elinden geleni piste koyuyordu. Pistin tümündeki aksiyon kimi zaman göz alıcıydı.

İlk pitstop 7. turda, ortalardaki otomobillerin lastik değiştirip yakıt ikmali yapmasıyla gerçekleşti. En iyi sürücülerden bazıları, Hernandez ve Inostroza, bir tur sonra pite girerken; Inostroza sert Michelin lastiklere geçiş yapsa da sonraki turda yumuşaklara geri döndü. 9. Turda yarış liderleri Carrazza ve Brooks pite girerek seçimlerini yumuşak bileşik lastiklerden yana kullandı ve piste tekrar 1. ve 2.lik pozisyonlarında döndüler. Yarışın yarısına gelindiğinde Carrazza, Brooks’a 2.0 saniyeyle liderlik ederken arkalarında Hernandez ve ABDli üçlü Robert Heck, Tristan Bayless ve eski GT Academy galibi Nick McMillen bulunuyordu. Eğer bu sıralama bitişe kadar sürerse Brooks, Carrazza’yı mağlup ederek şampiyonayı kazanacaktı ve halen pistte gidilecek çok yol vardı.

12. Turda Fraga, eski bir şampiyonun yüreğini ortaya koyarak yumuşak lastikler üzerinde 7.liğe kadar yükseldi ama yine de tempoyu Brooks önünde 1.3 saniyelik bir fark koyan memleketlisi Carrazza belirliyordu. Red Bull yarış otomobilleri düzlüklerde saatte 300 kilometrenin üstündeki hızlara çıkarken 4., 5. ve 6.lık pozisyonları için pistin son üç virajında saatte 250 kilometre hızla birbirine çarpmaya başlayan Fraga, Heck ve Rubilar arasında sert bir mücadele başladı. Aksiyon nefes kesiciyken yarışçılar pozisyonları için mücadele ettiği sırada üç dilde de çok renkli cümleler kurulduğuna emin olabilirsiniz.

15. Turda Carrazza ve Brooks’un pite girerken Brezilyalı sürücünün yarış zorunluluğunu yerine getirmek adına sonraki tur orta bileşim lastiklerle değiştireceği sert lastiklere geçiş yapışını gördük. Brooks orta lastiklerle yola çıkarken yakıtını tümden tamamladı fakat yine de yarış zorunluluğu gereği sert lastiklerle geçirmesi gereken bir tur daha vardı.

Herkes piste geri döndüğünde, Carrazza 6. sıradayken Brooks da 3. sırada, bir tur sonra pite giriş yaparak liderliği Brooks’a kaptıracak Inostroza ve Hernandez’in hemen arkasındaydı. Bu noktada Brooks, Carrazza'nın 5 saniye önündeydi fakat halen bir tur boyunca kullanması gereken sert bileşik lastiklere geçiş yapması için pite girmesi gerekiyordu, yani Carrazza’nın yarışı kazanmak için yalnızca beladan uzak durup ritmini koruması gerekiyordu.

Son turda Brooks pite daldı. Bölge şampiyonluğunu kazanması için 2. sırada çıkış yapması gerekiyordu fakat Inostroza çoktan hızını artırıp Kanadalı’yı 3.lüğe itti. Tüm bu süre boyunca Carrazza da genel liderliği eline alarak bitiş çizgisine kadar korudu. Bu zaferle birlikte Brezilyalı şampiyonayı kazandı ve World Finals’taki yeriyle birlikte 8 puan da kazandı.

İkinci sırada gelen Inostroza da 3. sıradaki Brooks ve 4. sıradaki Bonelli ile birlikte katılım kazanmayı başardı. Dikkat çekici olan, ilk üç sıradakilerin 38 genel puanla eşit olmalarıydı; Carazza Büyük Final’deki sıralamasıyla liderliği elde etti.

Yarış sonrası röportajda Adriano Carrazza, röportaj yaptığı Julia Hardy söyleyene kadar yeni Amerika şampiyonu olarak taçlandırıldığını henüz fark etmemişti.

“Ne, ben Amerika şampiyonu muyum? Evet! Performansımdan çok memnunum, özellikle de son yarışta. İyi bir eleme çıkardım ve yarış için de yalnızca iyi bir hız yakalayıp korumak istedim. Bence pit stratejim gayet sağlamdı ve her şey benim için yolunda gitti” dedi.

2020 Serisi Nations Cup - Bölge Finalleri (Amerika) Sonuçları