Met het climactische einde van de Gran Turismo World Series 2022 in zicht tijdens de wereldfinales in Monaco is het raceweekend vandaag begonnen met de TOYOTA GAZOO Racing GT Cup: 24 coureurs uit alle hoeken van de wereld namen het tegen elkaar op om de felbegeerde titel van snelste GT Cup-coureur op de planeet te verdienen. Hoog bezoek tijdens het tweede live-evenement van de GTWS 2022 – na de World Series Showdown in het Oostenrijkse Salzburg – want de drievoudige winnaar van de 24 uur van Le Mans en huidige voorzitter van TOYOTA GAZOO Racing Europe Kazuki Nakajima zat in het publiek. De sfeer zat er dus goed in terwijl de coureurs zich voorbereidden op het startsein voor het raceweekend waar ze zo lang naar hadden uitgekeken.

De dag begon met de kwalificatie om de startvolgorde te bepalen van de twee halvefinaleraces, waarvoor de coureurs werden onderverdeeld in twee groepen. De beste vier van elke halve finale gingen automatisch door naar de Grote Finale en de nummers vijf tot en met tien kregen een tweede kans tijdens de herkansingsrace. De top vier van de herkansing verdiende ook een ticket voor de Grote Finale, waar de punten werden verdubbeld. En zoals je zult merken gebeurde er zo veel tijdens de races dat men zich begon af te vragen hoe het er tijdens de wereldfinales op zaterdag en zondag dan wel niet aan toe zou gaan.

Halvefinalegroep A: High Speed Ring

De twee halve finales vonden plaats op de altijd enerverende High Speed Ring, waar 12 coureurs de virtuele gordel omdeden in hun Toyota GR Supra Racing Concepts, beplakt met de kleuren van hun land. Voor de race van 25 ronden moesten ze zowel harde als zachte banden gebruiken en dus minstens één pitstop maken. De altijd rappe José Serrano uit Spanje (TDG_JOSETE) pakte poleposition voor de eerste race. Naast hem op de grid stond op plek 2 de Nations Cup-kampioen van 2018, Igor Fraga uit Brazilië (IOF_RACING17). De tweede rij werd bezet door nieuwkomer (WiIIMurdoch) uit het Verenigd Koninkrijk en de Nations Cup-kampioen van 2020, Takuma Miyazono uit Japan (Kerokkuma_ej20).

De meerderheid van de coureurs koos ervoor de race te beginnen op de harde banden, maar Fraga en Miyazono stonden op de zachte Michelins. Hun strategie was duidelijk: snel wegrijden en een onoverkomelijke voorsprong opbouwen. En inderdaad greep Fraga de leiding zodra de groene lampen knipperden, dankzij de extra grip van zijn banden. Miyazono en Murdoch roerden zich ook en verwezen Serrano nog voor de tweede bocht naar plek 4. Na de eerste ronde lagen Fraga en Miyazono één en twee en de daaropvolgende ronden wisselden ze elkaar af in elkaars slipstream, om weg te rijden bij de rest.

In het eerste deel van de race werd de strijd om de posities dus geleverd door de achterliggers. En gestreden werd er. Murdoch, Serrano, Giorgio Mangano uit Italië (Williams_Gio) en de bliksemsnelle rookie Kylian Drumont uit Frankrijk (PRiMA_Kylian19) maakten elkaar het leven zuur om plek 3. De vier wisselden meerdere keren van positie, benutten elkaars slipstreams en zagen het gat met Fraga en Miyazono groeien naar 5 seconden in ronde 7.

In ronde 11 vond de eerste pitstop van het weekend plaats. Drumont verruilde zijn harde banden voor zachte exemplaren. Tijdens de twee ronden daarna volgden vele anderen, waaronder Serrano en Mangano, zijn voorbeeld. Met de snellere banden waren ze nu klaar voor de jacht op het duo dat de race leidde. Fraga kwam aan het einde van ronde 13 binnen, maar Miyazono bleef nog een ronde op de baan om zo veel mogelijk voordeel te halen uit zijn versleten zachte banden.

In de 16e ronde waren alle auto's binnen geweest en was dit de racevolgorde: Miyazono, Fraga, na 6 seconden gevolgd door Mangano, Kanata Kawakami uit Japan (SG_Kawakana) en Serrano. Maar was dat genoeg, met nog negen ronden te gaan?

In ronde 20 werd die vraag beantwoord, aangezien de voorsprong van Fraga en Miyazono was geslonken tot nog geen 1,5 seconde. Een ronde later haalde Serrano Miyazono in op het rechte stuk. In bocht 2 haalde Mangano Fraga in, terwijl Miyazono de 2e plaats heroverde op Serrano.

Toen gebeurde het ondenkbare: op het korte rechte stuk na bocht 2 botste Serrano tegen Miyazono terwijl hij hem inhaalde aan de buitenkant. Daardoor spinde de Japanse coureur en was zijn race voorbij. Het leverde Serrano een tijdstraf van maar liefst 3 seconden op in de laatste ronde van de race, waardoor ook hij uit de running was!

Daardoor lag de weg naar de finish vrij voor Giorgio Mangano. Een kans die hij met beide handen aangreep. Igor Fraga slaagde erin de 2e plaats te behouden en ging dus door naar de Grote Finale, net als Kanata Kawakami op plek 3 en Will Murdoch, die 4e werd.

Halvefinalegroep B: High Speed Ring

Aan de tweede race, ook op de High Speed Ring en met dezelfde regels als halvefinalegroep A, deed weer een aantal doorgewinterde veteranen mee, zoals Valerio Gallo uit Italië (Williams_BRacer) – Nations Cup-kampioen van 2021 – en Lucas Bonelli uit Brazilië (TGT_BONELLI), de polesitter. Een andere oude bekende was Baptiste Beauvois uit Frankrijk (R8G_TSUTSU) op plek 2. De Amerikaan Robert Heck (Robby--Heck) en de Braziliaan Adriano Carrazza (Didico__15) stonden op rij twee. Rikuto Kobayashi uit Japan (TX3_tokari71), startte vanaf plek 11 als enige op de zachte banden. Aangezien de rest dus op de harde banden stond, barstte de strijd om de beste plekken los zodra de lampen uitgingen.

Al na de eerste bocht was de racevolgorde compleet door elkaar gehusseld. De Indonesische debutant Andika Rama Maulana (LOR_RamStig) pakte verrassend de leiding, gevolgd door Beauvois, Bonelli en Heck. Gallo was afgezakt naar de laatste plaats, gek genoeg. Maar zijn race was nog lang niet gelopen. Ondertussen had Kobayashi zich bij aanvang van ronde 2 omhooggewerkt naar P4.

Toen in de derde ronde vijf auto's zij aan zij door bocht 2 wilden, barstte de chaos uit: Heck, Carrazza en Bonelli botsten tegen elkaar en vlogen van de baan. Carrazza viel terug naar de laatste plek en Bonelli lag nu 8e. Heck ontkwam nagenoeg zonder schrammen.

Daardoor ging Maulana onbedreigd aan kop en benutte Gallo de kans om plek 2 te bemachtigen. In de volgende ronde zag de volgorde er weer anders uit toen de Amerikaan Dean Heldt (PRiMA_Deano) de leiding pakte, gevolgd door Kobayashi, Beauvois en Maulana. Kobayashi greep de leiding in ronde 5, maar net als in de vorige race was zijn voorsprong niet groot genoeg om de anderen achter zich te houden na zijn bandenwissel.

In ronde 9 maakte Gallo, op dat moment 6e, als eerste een pitstop. Hij verruilde zijn harde Michelins voor de zachte. Heldt en Beauvois kwamen een ronde later binnen. Tegen ronde 13 had iedereen een pitstop gemaakt en lag Kobayashi op kop, gevolgd door Beauvois, Maulana, Gallo en Heldt. Maar nu was Kobayashi de enige die op de tragere harde banden stond.

Beauvois passeerde Kobayashi in ronde 16 en nam daarmee de leiding over. In ronde 18 ging ook Maulana langszij bij Kobayashi. Twee ronden later haalde Heldt Kobayashi in om P3 te claimen, dus moest Kobayashi zijn 4e plek – goed voor een ticket voor de Grote Finale – nog vijf ronden zien te verdedigen. Maar Gallo zat hem op de hielen. De Italiaan sloeg in ronde 22 inderdaad toe, maar omdat zijn zachte banden volledig versleten waren, was zijn auto zeer instabiel geworden. Maar in de voorlaatste ronde gebeurde er weer iets onverwachts. Heldt veroorzaakte een grote crash met meerdere auto's, waardoor Gallo en Kobayashi respectievelijk naar de 7e en 8e plek afzakten! Daardoor werd het speelveld nog een laatste keer door elkaar gehusseld en won Beauvois, gevolgd door Maulana op plek 2, Bonelli op 3 en Heck op 4.

Herkansing: Tokyo Expressway - Zuidelijk

Aan de herkansing, met de nummers 5 tot en met 10 van de twee halve finales, deden een aantal door de wol geverfde coureurs mee, zoals polesitter José Serrano, Takuma Miyazono en Valerio Gallo. De top vier van deze sprint van 12 ronden zouden als laatsten aanhaken bij de Grote Finale. De coureurs namen plaats in de Dallara SF19 Super Formula op de Tokyo Expressway en dat leverde surreële beelden op van bolides die 320 km/u reden op de nauwe straten van Tokio. Nog voor de groene lampen knipperden sloeg het noodlot al toe, toen Heldt te vroeg wegreed tijdens de staande start en Gallo juist niet wegkwam. Vanwege technische problemen moest hij zich terugtrekken voor de race ook maar begonnen was. Miyazono en de Fransman Thomas Labouteley (Aphel-ion) benutten de verwarring en maakten een flinke inhaalslag.

In de eerste helft vond er regelmatig een wisseling van de wacht plaats aan kop terwijl de strijd om een plek in de top vier en een ticket voor de Grote Finale wanhopiger werd. Halverwege de race was dit de volgorde: Rikuto Kobayashi vooraan, gevolgd door Kylian Drumont, Takuma Sasaki uit Japan (LG-TakuAn_) en Marco Busnelli uit Italië (TDG_MARKUS). Maar de auto's wisselden elkaar voortdurend af door elkaars slipstream te benutten op de rechte stukken. Er zat slechts een seconde tussen de top zeven.

Na afloop van ronde 7 botste Labouteley tegen de achterkant van Sasaki's auto, die daardoor tegen Serrano en Kobayashi knalde. Door de kettingreactie viel Serrano terug naar de 9e plek en was zijn race feitelijk voorbij. Sasaki behield zijn 4e plek en Kobayashi wist aan de malaise te ontkomen en bleef 6e. Ondertussen had Drumont P1 overgenomen, met Heldt en Busnelli in de achtervolging.

Heldt bleef tot de laatste momenten aandringen, maar Drumont sloeg de aanval af en passeerde de finishvlag als eerste. Samen met Heldt, Sasaki en Busnelli ging hij door naar de Grote Finale.

Grote Finale: Fuji International Speedway

Door zijn puike optreden in de halve finale begon Giorgio Mangano de Grote Finale van poleposition. Baptiste Beauvois, de winnaar van de andere halve finale, startte als nummer 2. Op de tweede rij stonde Igor Fraga en de verrassing van de dag: Andika Rama Maulana. De strijd vond plaats op de historische Fuji International Speedway, waar iedereen verplicht was drie bandensoorten (zacht, medium en hard) te gebruiken voor hun Toyota GR010 HYBRID 2021 tijdens de race van 30 ronden. Er stond veel op het spel, want er konden dubbele punten worden verdiend in deze Grote Finale.

De meerderheid van de coureurs startten op medium banden, maar Fraga en Dean Heldt gaven de voorkeur aan de zachte Michelins. Het was een bekende strategie van de Braziliaan en hoewel het in de halve finale niet tot de winst leidde, was hij erop gebrand dit keer wel succes te oogsten.

De leiders kwamen zonder incidenten door bocht 1, maar achter in het deelnemersveld schoot Kanata Kawakami van de baan af. Dean Heldt profiteerde ervan en ging in een mum van tijd van P12 naar P4. Maulana kreeg net als Valerio Gallo eerder te maken met een mechanisch probleem en kwam niet weg van zijn startpositie. Daarmee zat het kampioenschap er voor hem op. Het was een bittere pil voor de Indonesiër, want in de eerdere race was hij veelbelovend snel.

Ondertussen slaagde Fraga erin Mangano de koppositie af te snoepen in de voorlaatste bocht van ronde 1. Dit was zijn kans om plankgas te geven en op zijn snellere banden weg te rijden van de rest. Zou zijn strategie dit keer goed uitpakken? Het antwoord op die vraag liet niet lang op zich wachten. In ronde 2 schoof Heldt door naar P2. Zijn bandenstrategie werkte beter dan hij zich ooit had kunnen voorstellen.

Met de majestueuze Fuji op de achtergrond raasden de GR010-racemachines met 330 km/u over het circuit. Vanaf ronde 5 begon Fraga nu echt een gat op te bouwen terwijl Heldt, Mangano, Beauvois en Lucas Bonelli vochten om plek 2. Door hun voortdurende strijd kon Fraga alleen maar verder uitlopen en in ronde 8 lag hij maar liefst 12 seconden voor. Aan het einde van ronde 9 maakte Fraga zijn pitstop en schakelde hij over op de medium banden. Hij keerde terug op de baan op de 3e plek, achter Beauvois en Mangano, die beiden nog moesten binnenkomen.

Toen de twee leiders hun pitstops maakten in ronde 12, had Fraga de touwtjes stevig in handen, met een comfortabele voorsprong van 19 seconden. Zijn pace leek niet te lijden onder de medium banden. Ondertussen herpakte Bonelli zich nadat hij eerder van de baan was gekegeld. Hij lag nu 2e, voor Beauvois en Mangano. Ook Kylian Drumont en Takuma Sasaki sloegen toe en veroverden P4 en P5.

Halverwege de race was het duidelijk dat Fraga de beste kaarten had, met een voorsprong van 20 seconden. Tenzij hij een gigantische flater zou begaan, resteerde nu alleen nog de strijd om de 2e plek tussen Bonelli, Drumont, Beauvois, Sasaki en Will Murdoch.

In ronde 23 hadden alle coureurs hun tweede pitstop gemaakt en had Fraga nog een voorsprong van 14,7 seconden op Bonelli, Drumont en Murdoch. Niemand was in staat de Braziliaan bij te benen, ook al stond hij op harde banden. Onbedreigd cruisete hij naar het zwart-wit geblokt. Met zijn 2e plaats bewees Kylian Drumont dat zijn overwinning in de World Series Showdown geen toevalstreffer was. Dankzij een uiterste inspanning aan het einde van de race slaagde Takuma Sasaki erin om de laatste podiumplek te bemachtigen. Maar hoe indrukwekkend hun prestaties ook waren, de grote winnaar van de dag was Fraga, die de Grote Finale volledig naar zich toe had getrokken.

Fraga, na de race: “Ik wilde zo snel mogelijk een gat slaan met de rest, dus ik begon op de zachte banden. De auto's achter me waren aanvankelijk flink aan het stoeien onderling en daardoor kon ik een grote voorsprong opbouwen. Ik ben blij met de overwinning en hoe alles heeft uitgepakt.”

TOYOTA GAZOO Racing GT Cup 2022 - Grote Finale
Uitslag