Please select your country / region

De pandemie van dit jaar heeft iedereen hard getroffen. Terwijl we blijven worstelen met de situatie zijn de internationale sportevenementen weer op gang gekomen, maar wel zonder publiek. Dat geldt ook voor de FIA Gran Turismo Championships, die deze maand zijn begonnen met videoverbindingen voor alle deelnemers. Gelukkig bleek dat de races ook dit jaar weer intens en spannend waren, ook zonder het publiek en de aanmoedigingen van de voorgaande FIA GT Championship-evenementen.

De opzet is licht gewijzigd voor 2020. Er zijn drie hoofdregio's — Noord- en Zuid-Amerika, Azië-Oceanië en EMEA (Europa, Midden-Oosten en Afrika) — die stuk voor stuk voor stuk bestaan uit de 12 beste racers van die regio en vier extra spelers die zich hebben gekwalificeerd via de extra fase, dus in totaal 16 deelnemers. Ze nemen het tegen elkaar op in drie races, waarbij de beste acht van de regio EMEA doorgaan naar de wereldfinales. (Let op: alleen de beste vier van Noord- en Zuid-Amerika en de beste drie van de regio Azië-Oceanië – plus de automatisch gekwalificeerde verdedigend kampioen van vorig jaar, Takuma Miyazono uit Japan – kunnen zich verder kwalificeren.) De startopstelling van de races wordt telkens bepaald door een kwalificatieronde van 10 minuten en de top 10 van elke race wint punten. En dan is het nu tijd voor de races!

Race 1

De 2020-serie werd afgetrapt met een race van zeven ronden op de snelle Autodrome Lago Maggiore met Gr.3-racemachines. Alle auto's startten op harde banden en bandenwissels of bijtanken waren niet beschikbaar. Valerio Gallo (Williams_BRacer) uit Italië begon van poleposition met zijn Honda NSX terwijl de hoog aangeschreven Baptiste Beauvois (PRIMA_Tsu Tsu) uit Frankrijk met zijn McLaren 650S een plek lager startte. De Spanjaard Jose Serrano (PR1_JOSETE) stond met zijn Audi LMS op plek 3 en de Nederlander Rick Kevelham (HRG_RIK23) begon met zijn Renault Sport R.S. 01 op plek 4. Iedereen zat dicht op elkaar, want tijdens de kwalificatie zat er slechts een seconde verschil tussen de top 15.

Door de rollende start konden de racers geordend wegrijden en de eerste bocht achter elkaar rijdend nemen. Van agressieve moves of inhaalmanoeuvres was nog geen sprake, omdat iedereen eerst nog even de banden wilde opwarmen. De Spanjaard Coque López gokte erop dat zijn banden klaar voor actie waren na ronde 1 en zette als eerste een grote actie in. Hij kwam met zijn Peugeot RCZ aan de buitenkant naast Kevelhams Renault om hem in te halen, maar de Nederlander verdedigde zijn plek geweldig. Maar er was geen houden aan, want López haalde Kevelham een ronde later in de eerste bocht in en veroverde zo P4. Vervolgens begon Giorgio Mangano (Williams_Gio) uit Italië aan te dringen bij Kevelham, die onder druk vaart minderde.

Terwijl P4 tot en met P6 onderling streden, reden de eerste drie auto's — bestuurd door Gallo, Beauvois en Serrano — geleidelijk aan weg van de rest. Halverwege de race was dit de volgorde aan kop: Gallo, Beauvois, Serrano, López en Kevelham. In ronde 5 nam de spanning toe, toen Mangano’s Porsche 911 RSR Kevelhams Renault te grazen nam en de 5e plek veroverde. Vervolgens, met snelheden van 245 km/u op het laatste rechte stuk, barstte er een strijd uit tussen de achterliggers: de Fin Marcus Kononen (maatu79), de Hongaar Adam Tapai (TRL_ADAM18), de Zweed Christian Malki (PR1_FIRE) en de Tsjech Nikita Moysov (ERM_Nick).

In ronde 6 bumperkleefde Moysov met zijn Ford GT achter Tapai’s Citroën GT, maar de Hongaar wist een late aanval af te wenden en behield zijn positie. In de tussentijd hadden Gallo en Beauvois een aanzienlijke voorsprong opgebouwd, waarna ze als eerste een tweede finishten. De Spanjaarden Serrano en López eindigden als 3e en 4e.

Race 2

Bij eerdere kampioenschappen werd de startopstelling bepaald door de uitslag van de vorige race, maar dit keer vond er nog een kwalificatiesessie van 10 minuten plaats. Daardoor konden de deelnemers die teleurstelden in race 1 alsnog vanuit de top starten in race 2, een race van 10 ronden op de Autodromo Nazionale Monza (zonder chicane) met Gr.1-raceauto's. Maar dat maakte weinig uit voor Valerio Gallo (Italië), die met zijn Peugeot 908 de tweede poleposition van de dag pakte. Achter hem stond Jose Serrano uit Spanje, gevolgd door Baptiste Beauvois uit Frankrijk.

Op de harde Michelins naderden de raceauto's de startlijn achter elkaar, tot Serrano’s Audi R18 Hybrid Gallo’s Peugeot inhaalde en de koppositie overnam zodra de groene vlag weg was. Terwijl de auto's de 310 km/u aantikten op het laatste rechte stuk schoof Coque López uit Spanje met zijn Jaguar XJR-9 snel twee plekken op naar de 5e plaats, waarbij hij Nikita Moysov (Tsjechië) en Marcin Świderek (Polen) achter zich liet.

Bij de start van ronde 2 heroverde Gallo de leiding op Serrano, waarmee hij liet zien de te kloppen man van de dag te zijn. Tijdens ronde 3 sloeg Salvatore Maraglino uit Italië toe met een inhaalrace die hem van de 11e naar de 6e plek bracht en ook Świdereks McLaren VGT inhaalde. Maar de Pool liet zich van zijn beste kant zien en heroverde P6 op de Italiaan tijdens de Curva Grande.

In ronde 4 speelde zich een verhitte strijd af aan het front, waarbij Beauvois Serrano's 2e plaats afpakte. Maar beiden lagen al meer dan 2 seconden achter op raceleider Gallo, die één leek te zijn met zijn Peugeot. Serrano leek juist gripproblemen te hebben met zijn hybride Audi en zakte nog verder terug toen de Hongaar Adam Tapai hem inhaalde. Het was surreëel om te zien hoe de Mazda 787B uit 1991 met vier rotoren de Audi R18 Hybrid uit 2012 inhaalde: twee raceauto's met meer dan 20 jaar verschil in leeftijd. Alleen in de wereld van Gran Turismo!

Halverwege de race bestond de top vier uit Gallo, Beauvois, Tapai en López, die net Serrano had ingehaald. Daarna volgde het Italiaanse duo Giorgio Mangano met zijn Nissan R92 en Salvatore Maraglino (PR1_PIRATA666) in de Peugeot L750R Hybrid.

Tijdens ronden 7 en 8 waren er verder geen grootse ontwikkelingen. Alle coureurs kregen een lekker ritme te pakken, op Świderek na, die was teruggevallen naar de 11e plek nadat hij was gestart op P5. Maar de grote winnaar was Gallo, die zijn voorsprong op nummer 2 Beauvois uitbouwde tot 3,5 seconde. In de tussentijd drong Serrano bij zijn landgenoot aan voor de 4e plek, maar uiteindelijk was zijn Audi gewoon niet snel genoeg op het rechte stuk om de Jaguar van López te grazen te nemen.

De race eindigde voor de tweede keer met een zege voor Gallo, waarmee hij op dominante wijze weer 12 punten verdiende voor een totaal van 24 punten voorafgaand aan de Grote Finale. Ook Beauvois was weer sterk, gevolgd door Tapai, López en Serrano.

Grote Finale

Nu de startopstelling bekend was voor de Grote Finale, een race van 20 ronden op het legendarische Circuit de Spa-Francorchamps, namen de spelers (virtueel) plaats in de bizar snelle Red Bull X2019 Competitions. Dit keer moesten ze verplicht alle drie de bandensoorten (zacht, normaal, hard) minstens één ronde gebruiken. De juiste pitstopstrategie was dus al het halve werk. Bovendien leverde de Grote Finale dubbele punten op, zodat de strijd allesbehalve onbeslist zou zijn als klassementsaanvoerders Valerio Gallo (Italië) en Baptiste Beauvois (Frankrijk) in de problemen kwamen.

Al voor het begin van de race was het duidelijk dat het een onvoorspelbaar einde van een spannende dag zou worden, want Gallo zag er niet goed uit in de kwalificatie en moest starten vanaf de 10e positie. Nu was de kans groot dat Beauvois een comeback zou kunnen bewerkstelligen, want hij ging als eerste van start, gevolgd door de Spanjaard Jose Serrano op plaats 2 en de Brit Adam Suswillo, die het moeilijk had in de eerste twee races, op plaats 3.

Serrano, de op plaats 4 gestarte Rick Kevelham (Nederland) en de op plaats 5 gestarte Coque López (Spanje) begonnen ieder op zachte banden om Beauvois en Suswillo op hun normale banden snel in te halen.

Zodra het licht op groen sprong, sloeg Serrano toe door Beauvois te verschalken in Raidillon (bocht 3), terwijl López P4 afpakte van Kevelham en vervolgens Suswillo inhaalde voor P3. Na ronde 1 doken de coureurs op harde banden, zoals Gallo, de pits in. Hun verplichting zat erop. Toen Gallo de pits uitkwam, lag hij 11 seconden achter op de auto voor hem en had hij een vrij uitzicht. Ondertussen pakte López geruisloos de 2e plaats van Beauvois af. Maar het ging van kwaad tot erger voor de Fransman toen hij de macht over het stuur van zijn Red Bull X2019 verloor bij het uitkomen van Les Combs (bocht 9), tegen de muur aanreed en zo plotseling terugviel tot de 7e plaats, vlak voor Gallo, die waarschijnlijk nauwelijks geloofde wat hij zag. Maar de Italiaan kreeg een tijdstraf van 1 seconde, waardoor Beauvois het voordeel weer had.

In ronde 6 nam López de leiding over van Serrano met een inhaalactie op het rechte stuk van Kemmel met 315 km/u, voor hij een pitstop maakte om over te schakelen op zachte banden en de koppositie weer liet aan zijn landgenoot. Kevelham, de Vliegende Hollander, viel hard aan op zachte banden en kwam tot de 2e plaats, voorbij Serrano en vlak achter raceleider López. Serrano werd ook ingehaald door de Italiaan Giorgio Mangano, die zich van de 7e naar de 3e plaats wist te vechten.
Halverwege de race was dit de tussenstand: López, Kevelham, Mangano en Serrano, met Gallo op plaats 7 en Beauvois helemaal als 11e. In de 12e ronde had López een voorsprong opgebouwd van 5 seconden. Als López zou winnen en Gallo 7e zou worden, was de Spanjaard kampioen, maar hij had nog stints voor de boeg op de normale en harde banden. Toen López de pits in kwam voor brandstof en een bandenwissel, koos hij weer voor zachte banden: hij ging dus voor een unieke vierstopsstrategie. Dat leidde bij velen tot verbazing, aangezien de rest het bij drie stops hielden.

Tijdens ronde 14 nam de Hongaar Patrik Blazsán de 4e plaats over van Serrano, terwijl de voorsprong van López was gegroeid naar 14 seconden met het oog op nog twee pitstops. Toen hij in ronde 18 besloot de pits in te gaan, had hij een gigantische voorsprong van 19 seconden, in theorie genoeg om de voorsprong vast te houden met twee pitstops. Maar het hield niet over. Ondertussen sprak Beauvois nog wat reserves aan en vocht hij zich terug tot de 8e plek.
López maakte een pitstop om over te schakelen op de normale banden, waarna hij nog één keer de pits in kwam voor zijn verplichte stint op harde banden. Daarna kwam hij net voor Kevelham en nummer 3 Blazsán de baan weer op. Blazsán passeerde Kevelham en legde daarmee beslag op de 2e plaats, maar de uitkomst leek nu wel vast te staan. De gewaagde pitstopstrategie van Coque López was een succes. Hij deed het ondenkbare door niet alleen de race te winnen, maar ook de titel onder de neus van Gallo weg te kapen. Uiteindelijk verdiende hij 38 punten in totaal, acht punten meer dan Gallo, die de race als 7e eindigde.

“Het is een geweldig gevoel”, aldus de nieuwe EMEA-kampioen Coque López. “Ik wist dat ik deze race moest winnen en een beetje geluk moest hebben, zodat Valerio (Gallo) niet op het podium zou komen. Ik heb met hem te doen, maar ik ben blij dat ik heb gewonnen. Wat de pitstopstrategie betreft: toen ik op kop lag en de voorsprong groot genoeg was voor een pitstop besloot ik van drie naar vier stops te gaan zodat ik langer op de zachte banden kon rijden.”

Uitslag 2020-serie Nations Cup - regionale finales (EMEA)