Το 2012, πρωταθλητής του GT Academy στέφθηκε ο δεύτερος οδηγός από τις Η.Π.Α. μετά την ολοκλήρωση ενός από τα πιο ανταγωνιστικά race camp που διοργανώθηκαν ποτέ. Ανάμεσα σε περισσότερους από 400.000 gamers που συμμετείχαν στα δοκιμαστικά μέσω Διαδικτύου για την αμερικανική έκδοση του GT Academy, ο Steve Doherty κατάφερε να φτάσει ως το τέλος, κερδίζοντας το πολυπόθητο Red Helmet και μια ευκαιρία να γίνει επαγγελματίας οδηγός αγώνων.
Ο Doherty αγαπούσε ανέκαθεν τα αυτοκίνητα, καθώς αγωνιζόταν με μικρά εμπροσθοκίνητα αυτοκίνητα κοντά στην πόλη του, το Plainfield του Ιλινόις, σε διοργανώσεις που κατά τη γνώμη του είναι: «Η πιο προσιτή μορφή αγώνων που υπάρχει, καθώς το μόνο που χρειάζεται είναι ένα αυτοκίνητο, κάποιος βασικός εξοπλισμός ασφάλειας και λίγα δολάρια για τη συμμετοχή». Οι πίστες ήταν μικρές και είχαν οβάλ σχήμα, αλλά ο Doherty ανέπτυξε μια προτίμηση για τις πίστες δρόμου αφότου άρχισε να παίζει Gran Turismo. Ο Doherty έκανε διάφορες δουλειές, στη συνέχεια, σπούδασε σε μια τεχνική σχολή με ειδίκευση στον τομέα του αυτοκινήτου και μέχρι πριν λίγα χρόνια εργαζόταν ως μηχανικός. Λέει: «Δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω με αυτοκίνητα. Ασχολούμαι διαρκώς με τα δικά μου ή βοηθώ τους φίλους μου να φτιάξουν τα δικά τους αυτοκίνητα».
Ο Doherty ήταν ανέκαθεν λάτρης όλων των ειδών μηχανοκίνητου αθλητισμού και θαύμαζε οδηγούς όπως ο Dale Earnhardt Sr. (NASCAR), ο Walter Röhrl (ράλι) και ο Hans Stuck (αγώνες δρόμου). Όταν το GT Academy ανακοίνωσε τον πρώτο του διαγωνισμό στις Η.Π.Α. το 2011, ο Doherty ήταν εκεί, αλλά έχασε την πρόκριση στους τελικούς για 0,60 δευτερόλεπτα. Αυτό ώθησε τον Doherty να προσπαθήσει ακόμα πιο πολύ, κάνοντας προπόνηση καθημερινά για έναν ολόκληρο χρόνο. Η σκληρή δουλειά του απέδωσε καρπούς.
Ο Doherty και τρεις ακόμη νικητές από την περιφέρεια εκπαιδεύτηκαν επί τρεις μήνες, ξεκινώντας από το Νοέμβριο του 2012, για να ανταποκριθούν στον απαιτητικό αγώνα αντοχής 24 Ώρες του Ντουμπάι όπου μοιράστηκαν δύο αγωνιστικά αυτοκίνητα Nissan 370Z GT4. Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου, ο Doherty και οι συνάδελφοί του από το GT Academy επέστρεψαν στο Donington όπου ολοκλήρωσαν με επιτυχία μια άνετη διαδρομή στον τετράωρο «Νυχτερινό αγώνα», εξασφαλίζοντας το ιδιαίτερα σημαντικό διεθνές αγωνιστικό δίπλωμα. Ωστόσο, ο Doherty αντιμετώπισε ένα πρόβλημα κατά τη διάρκεια του Προγράμματος Ανάπτυξης Οδηγού, καθώς έσπασε δύο πλευρά οδηγώντας ένα καρτ. Άντεξε τον πόνο και παρέμεινε στην πίστα, παρότι δεν κατάφερε να συμμετάσχει κανονικά στο πλήρες πρόγραμμα βελτίωσης της φυσικής κατάστασης.
Ο Doherty ελπίζει να αγωνιστεί κάποτε στις 24 Ώρες της Daytona. Συχνά, περνούσε από αυτή την ιστορική πίστα όταν επισκεπτόταν συγγενείς και ενθουσιάζεται στην ιδέα να αγωνιστεί εκεί, με την οικογένεια και τους φίλους του να τον ενθαρρύνουν με τις επευφημίες τους.
