Please select your country / region

ΤΟΚΙΟ, Ιαπωνία (27 Οκτωβρίου 2019) – Με το κατενθουσιασμένο πλήθος να τον επευφημεί, ο Ryota Kokubun από την Ιαπωνία κατέκτησε σήμερα το τρόπαιο του Nations Cup στο Gran Turismo World Tour του 2019, το πέμπτο από τα Πιστοποιημένα FIA Gran Turismo Championships. Ο Kokubun γίνεται ο πρώτος Ιάπωνας παίκτης που ανέβηκε στο βάθρο για το 2019. Έπειτα από ένα σαββατοκύριακο γεμάτο έντονους και συναρπαστικούς αγώνες - από το Κύπελλο ίδιου μοντέλου GR Supra GT έως τον αγώνα επίδειξης του Manufacturer Series - το Nations Cup δεν απογοήτευσε καθόλου, με τα πλήθη να συρρέουν στο Mega Web Toyota City Showcase για να παρακολουθήσουν τις διοργανώσεις της ημέρας, στις οποίες περιλαμβάνονταν η Πρόκριση των Κορυφαίων 6, δύο Ημιτελικοί αγώνες, ένας αγώνας Ρεπεσάζ και ο Μεγάλος Τελικός.

Η μορφή του Nations Cup παρέμεινε ίδια με αυτήν του Τόκιο, με τους τέσσερις πρώτους οδηγούς των Ημιτελικών να προκρίνονται στον Μεγάλο Τελικό, ενώ όσοι τερμάτισαν στις Θέσεις 5 έως 10 έχουν ακόμα μία ευκαιρία στον αγώνα Ρεπεσάζ, όπου θα πρέπει να τερματίσουν μέσα στους τέσσερις πρώτους για να προχωρήσουν. Για τους υπόλοιπους, ήταν «Sayonara, τα λέμε του χρόνου».

Με τη νίκη του απέναντι στους 24 καλύτερους παίκτες του κόσμου, ο Kokubun εξασφάλισε το εισιτήριό του για τους Παγκόσμιους Τελικούς που θα διεξαχθούν στο Μονακό στις 23 και 24 Νοεμβρίου, όπου θα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τους άλλους νικητές των World Tour - Nicolás Rubilar από τη Χιλή, Igor Fraga από τη Βραζιλία και Mikail Hizal από τη Γερμανία – καθώς και τους υπόλοιπους παίκτες που θα προκριθούν μέσω των Διαδικτυακών Πρωταθλημάτων.

Ημιτελικός Α

Μόνο ως αλλόκοτη θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τη δράση του πρώτου Ημιτελικού. Χάρη στις εκπληκτικές επιδόσεις του στην Πρόκριση των Κορυφαίων 6, ο Ιάπωνας Takuma Miyazono εξασφάλισε την pole position του Ημιτελικού Α, ενός αγώνα 4 γύρων στην περίπλοκη Sardegna - Πίστα Δρόμου - Α με το νέο αυτοκίνητο Jaguar Vision Gran Turismo, ένα όμορφο, αλλά δύσκολο στην οδήγηση, τετρακίνητο ηλεκτρικό αυτοκίνητο με επιδόσεις αντίστοιχες των αυτοκινήτων της Φόρμουλα 1. Οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν μεσαία και σκληρά ελαστικά για τουλάχιστον δύο συνεχόμενους γύρους.

Αμέσως μόλις έπεσε η πράσινη σημαία, ένα καραβάνι από αυτοκίνητα ξεχύθηκε στην κορυφή της 1ης Στροφής προκειμένου να την περάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά ο Rick Kevelham από την Ολλανδία πίεσε λίγο περισσότερο, καρφώνοντας το ρύγχος της Jaguar του στην πίσω πλευρά του αυτοκινήτου του Manuel Rodríguez (Ισπανία). Η αλυσιδωτή αντίδραση που ακολούθησε, είχε σαν αποτέλεσμα την καραμπόλα αρκετών αυτοκινήτων, που έβγαλε από τη μέση τον επικεφαλής του αγώνα Miyazono και τον Adriano Carrazza (Βραζιλία) που βρισκόταν στη 2η θέση. Ο Kevelham δέχτηκε αμέσως ποινή 10 δευτερολέπτων, αλλά οι κριτές του αγώνα αποφάσισαν ότι για ένα τόσο σοβαρό περιστατικό ήταν απαραίτητη η επανεκκίνηση του αγώνα κι έτσι σήκωσαν την πρώτη στα χρονικά κόκκινη σημαία σε αγώνα FIA GT Championships.

Με όλα τα αυτοκίνητα να έχουν επανέλθει στις αρχικές τους θέσεις στη γραμμή εκκίνησης — εκτός από του Kevelham που βρέθηκε στην τελευταία επειδή ήταν η αιτία αυτής της αναποδιάς —η πράσινη σημαία έπεσε για δεύτερη φορά, δίνοντας το σύνθημα για ακόμα μια ξέφρενη κούρσα προς την 1η Στροφή. Από την αρχή φάνηκε πως ο Miyazono δεν ένιωθε άνετα στην Jaguar VGT, καθώς ανοίχτηκε στην πρώτη στροφή κι έπεσε στην 5η θέση. Ο Carrazza πήρε το προβάδισμα, ακολουθούμενος κατά πόδας από τον Andrew Brooks του Καναδά και τον Nicolás Rubilar της Χιλής.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια του εναρκτήριου γύρου, ο Rubilar ανοίχτηκε στην 9η Στροφή, έπεσε πάνω στον τοίχο κι έπειτα επέστρεψε στην πίστα, κλείνοντας τον δρόμο σε αρκετά αυτοκίνητα, ανάμεσά τους και του Brooks, ο οποίος έχασε τον έλεγχο και βρέθηκε στην τελευταία θέση της αγέλης. Ο Carrazza και ο Ισπανός Coque López, που είχε ξεκινήσει όγδοος, κατάφεραν να αποφύγουν το πανδαιμόνιο και να πάρουν τις θέσεις 1-2.

Η μάχη δεν καταλάγιασε στον δεύτερο γύρο, καθώς ξέσπασε μια σκληρή μάχη για την 3η θέση. Ο Miyazono, ο Adam Wilk από την Αυστραλία και ο Rodríguez βρέθηκαν στο ίδιο σημείο της πίστας κι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον σαν συγκρουόμενα (που όμως έτρεχαν με 320 χλμ/ώρα!). Καθώς κονταροχτυπιούνταν για τη θέση, οι Carrazza και López κατάφεραν να ανοίξουν ένα προβάδισμα της τάξης των 5 δευτερολέπτων σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Στην αρχή του 6ου Γύρου, που αποτελούσε το ενδιάμεσο τμήμα του αγώνα, η κατάταξη είχε ως εξής: Carrazza, López, Rubilar και Miyazono, αλλά σύντομα ο Ιάπωνας οδηγός άφησε τη θέση του όταν μπήκε στα pit για να κάνει την υποχρεωτική αλλαγή σε σκληρά ελαστικά. Στον 8ο Γύρο, έβαλαν τα πιο σκληρά, και πιο αργά, ελαστικά και οι υπόλοιποι επικεφαλής του αγώνα. Ενώ ο Miyazono συνέχιζε να μάχεται για την 4η θέση, δέχτηκε προσπέραση από τον Adam Suswillo του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος πλέον έτρεχε με τα πιο γρήγορα μεσαία ελαστικά.

Οι δύο τελευταίοι γύροι είδαν τον López να ακολουθεί κατά πόδας την Jag VGT του Carrazza και να αναζητά απεγνωσμένα την ευκαιρία για να προσπεράσει, αλλά ο Βραζιλιάνος αντιστάθηκε με το πείσμα ενός πιτ μπουλ και συνέχισε να απωθεί μέχρι το τέλος τον Ισπανό. Ο Rubilar απέδειξε ότι είχε προκριθεί με την αξία του στο Μονακό, όταν, με μια εντυπωσιακή προσπέραση, άρπαξε την 3η θέση μέσα από τα χέρια του Wilk. Όσο για το φαβορί της πατρίδας του, τον Miyazono, κατέληξε στην 5η θέση, μην έχοντας καταφέρει να φτάσει τον Wilk, και ήταν πλέον αναγκασμένος να παλέψει στον αγώνα Ρεπεσάζ .

Ημιτελικός Β

Ο δεύτερος Ημιτελικός θα αποδεικνυόταν πιο ήπιος σε σύγκριση με τον Ημιτελικό Α, παρόλο που διεξήχθη κάτω από συνθήκες έντονης βροχόπτωσης στην πίστα Circuit de Spa-Francorchamps. Και για να γίνει η πρόκληση ακόμα πιο απαιτητική για τους οδηγούς που συμμετείχαν στον αγώνα διάρκειας 7 γύρων, έπρεπε να τρέξουν όλοι με το ίδιο αυτοκίνητο: την πισωκίνητη Porsche 911 RSR.

Το πλήθος παρακολουθούσε με κομμένη ανάσα την πράσινη σημαία να πέφτει και τον Ryota Kokubun από την Ιαπωνία να οδηγεί τους υπόλοιπους από την pole position προς την 1η Στροφή. Επειδή όλα τα αυτοκίνητα ήταν εξοπλισμένα με ελαστικά βροχόπτωσης, δεν ήταν απαραίτητο να κάνουν pit stop κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Κατά την εναρκτήρια φάση του αγώνα, ο Kin Long Li από το Χονγκ Κονγκ έχασε για μια στιγμή τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και ακούμπησε τον Kevan Pounder από της ΗΠΑ, ο οποίος έβγαλε τον Ιταλό Salvatore Maraglino εκτός πίστας. Εξαιτίας του σφάλματός του, ο Li δέχτηκε ποινή 2 δευτερολέπτων, που ήταν αρκετή για να τον βγάλει εκτός συναγωνισμού. Έτσι, στο τέλος του 1ου Γύρου, η κατάταξη είχε ως εξής: Kokubun, Cody Nikola Latkovski από την Αυστραλία, Rayan Derrouiche από τη Γαλλία και Tomoaki Yamanaka από την Ιαπωνία.

Ο Latkovski προσπάθησε να περάσει τον Kokubun στον 4ο Γύρο, αλλά βγήκε εν μέρει εκτός πίστας και δέχτηκε ποινή μισού δευτερολέπτου. Αυτό έκανε τον Latkovski να αναθεωρήσει τη στρατηγική του και να γίνει πιο υπομονετικός, περιμένοντας να παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία για να αναλάβει δράση.

Ο 6ος Γύρος είδε τον Giorgio Mangano από την Ιταλία να κάνει μια εκπληκτική προσπέραση στη Les Combes—Στροφές 7, 8 και 9—για να αρπάξει την εξαιρετικά σημαντική 4η θέση από τα χέρια του Yamanaka (Ιαπωνία). Πλέον, οι τρεις κορυφαίοι οδηγοί είχαν συγκεντρώσει ένα προβάδισμα 4,5 δευτερολέπτων απέναντι στους υπόλοιπους, με τον Latkovski να παραμένει κολλημένος στον πίσω προφυλακτήρα του Kokubun και να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να περάσει. Ο Ιάπωνας οδηγός, ωστόσο, διατήρησε την ψυχραιμία του και συνέχισε να απωθεί τον επιτιθέμενο Αυστραλό μέχρι τη στιγμή που πέρασε την καρό σημαία. Ο Derrouiche διατήρησε ένα σταθερό προβάδισμα και τερμάτισε 3ος, ενώ ο Mangano άρπαξε την 4η και τελευταία αυτόματη πρόκριση στον Μεγάλο Τελικό.

Ρεπεσάζ

Ο αγώνας Ρεπεσάζ είναι συνήθως άγριος αγώνας όπου οι οδηγοί, που όλοι τους πασχίζουν απεγνωσμένα να μην αποκλειστούν, τα δίνουν όλα για όλα στην πίστα. Για τον Ρεπεσάζ του Nations Cup του Τόκιο, οι οδηγοί έτρεξαν με αυτοκίνητα της κατηγορίας N500 σε έναν νυχτερινό αγώνα 6 γύρων στην πίστα Tokyo Expressway - Νότιος Εσωτερικός Βρόχος.

Επικεφαλής από την pole position ήταν ο Miyazono με τη Lamborghini Huracán, ενώ οι υπόλοιποι οδηγοί τον ακολουθούσαν κατά πόδας και μάχονταν σκληρά για μια καλή θέση στη στενή πίστα. Ο Yamanaka, του οποίου το Nissan GT-R NISMO ξεκίνησε δεύτερο, έπεσε κατά μία θέση, αλλά στα μισά της πίστας εφόρμησε άγρια και κατάφερε να πάρει την 1η θέση από τον Miyazono. Αυτό φούντωσε τον Miyazono που κατάφερε να ξαναπάρει το προβάδισμα στον 2ο Γύρο και συνέχισε ανενόχλητος ως τον τερματισμό, καταφέρνοντας να συγκεντρώσει ένα προβάδισμα 2 δευτερολέπτων.

Μετά την προσπέραση του Miyazono, από την άλλη, ο Yamanaka έχασε τον ρυθμό του και στη συνέχεια τον πρόλαβαν και τον πέρασαν ο Γάλλος Baptiste Beauvois (Honda NSX), ο Maraglino με την Porsche 911 GT3 και ο Rodríguez με τη Lexus LC 500, με αποτέλεσμα να πέσει στην 5η θέση και να βγει εκτός τουρνουά.

Μεγάλος Τελικός

Ο Μεγάλος Τελικός ήταν ένας αγώνας 8 γύρων στη θρυλική πίστα του Le Mans με τους οδηγούς να πιλοτάρουν αγωνιστικά αυτοκίνητα Formula F1500. Μόνο στο Gran Turismo Sport μπορείτε να δείτε και να απολαύσετε αγωνιστικά αυτοκίνητα φόρμουλα στη Circuit de la Sarthe, καθώς αυτά τα καθαρόαιμα αγωνιστικά οχήματα αγγίζουν ταχύτητες 390 χλμ/ώρα (240 mph) στη Mulsanne Straight!

Ο αέρας ήταν ηλεκτρισμένος, καθώς το πλήθος έδειχνε την υποστήριξή του στους αγαπημένους του ήρωες, ένας από τους οποίους ήταν και ο Ryota Kokubun, που ξεκίνησε από τη 2η θέση, πίσω από τον Βραζιλιάνο Adriano Carrazza που βρισκόταν στην pole position.

Ο αγώνας ξεκίνησε από στάση, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά σε Τελικό του World Tour. Όλα τα αυτοκίνητα ξεκίνησαν καθαρά, με τον Takuma Miyazono, που είχε ξεκινήσει ένατος, να προσπερνά αμέσως δύο αυτοκίνητα και να σκαρφαλώνει στην 7η θέση. Ο συμπατριώτης του, Kokubun, έκανε μια εκπληκτική προσπέραση στον Carrazza και μπήκε επικεφαλής του αγώνα στα μισά του 1ου Γύρου, αλλά η χαρά του δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Ιάπωνας οδηγός έκανε ένα τρομερό λάθος στην Esses, χτύπησε το κιγκλίδωμα και άφησε τον Carrazza και τον Ισπανό Coque López, που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στην 3η θέση, να περάσουν.

Πολυμήχανος όπως πάντα, ο Miyazono μπήκε νωρίς στα pit (στον 2ο Γύρο) μόλις είδε ότι οι επικεφαλής του αγώνα είχαν ξεκινήσει με τα γρήγορα, μαλακά ελαστικά. Προτίμησε να αλλάξει από τα μεσαία στα σκληρά και να αφήσει τα μαλακά για το τέλος του αγώνα. Ήταν μια ριψοκίνδυνη κίνηση, που όμως άξιζε τον κόπο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το πόσο χαμηλά βρισκόταν στην κατάταξη. Ο επόμενος γύρος είδε τους Kokubun και Lopez να μπαίνουν κι αυτοί στα pit προκειμένου να αλλάξουν σε μεσαία ελαστικά, ενώ ο Latkovski μπήκε για να βάλει τα σκληρά, αφήνοντας τα μαλακά, όπως και ο Miyazono, για το τέλος του αγώνα. Στο μεταξύ, ο επικεφαλής του αγώνα, Carrazza, προτίμησε να μείνει εκτός pit για λίγο ακόμα ώστε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα μαλακά ελαστικά του, ελπίζοντας ότι αυτό θα του έδινε ένα ανυπέρβλητο προβάδισμα. Αυτό κατά κάποιον τρόπο λειτούργησε, αφού, όταν ο Βραζιλιάνος μπήκε στον επόμενο γύρο στα pit για να αλλάξει σε μεσαία ελαστικά και επέστρεψε στην πίστα, είχε ακόμα προβάδισμα 1,5 δευτερολέπτου απέναντι στον Kokubun, παραμένοντας επικεφαλής του αγώνα, με τους Lopez, Rubilar και Latkovski να συμπληρώνουν την κορυφαία πεντάδα.

Οι τρεις πρώτοι άρχισαν να απομακρύνονται από τους υπόλοιπους, με τον López, που βρισκόταν στην 3η θέση, να έχει ένα προβάδισμα της τάξεως των 11 δευτερολέπτων έναντι του Rubilar, που ήταν 4ος. Κι εκεί που θα έλεγε κανείς ότι ο αγώνας θα κρινόταν μεταξύ αυτών των τριών, η κατάσταση άλλαξε γρήγορα όταν οι ίδιοι έκαναν το τελευταίο τους pit stop και άλλαξαν υποχρεωτικά σε σκληρά ελαστικά.

Ο 7ος Γύρος είδε τους Latkovski και Miyazono, που και οι δύο αγωνίζονταν με μαλακά ελαστικά, να καταβροχθίζουν το προβάδισμα των τριών πρώτων. Το ερώτημα ήταν: Είχαν αρκετό χρόνο για να προλάβουν τους Carrazza, Kokubun και López;

Στα μισά του 7ου Γύρου, ο Latkovski έφτασε τον López και άρχισε να τον πιέζει ασφυκτικά ώσπου ο Ισπανός έπεσε στο κιγκλίδωμα και του παραχώρησε την 3η θέση. Έπειτα ήρθε ο Miyazono, που εφόρμησε πιο άγρια κι από οργισμένο ταύρο. Ο Ιάπωνας είδε ένα άνοιγμα στη Ford Chicane και πέρασε ταυτόχρονα τους López και Latkovski, προκαλώντας τις έντονες επευφημίες του πλήθους. Αλλά ήταν πολύ αργά για τον Ιάπωνα οδηγό, καθώς οι Carrazza και Kokubun ήταν ήδη πολύ μακριά.

Αργότερα, στον ίδιο γύρο, ο επικεφαλής του αγώνα έκανε ένα σφάλμα που του στοίχισε το πρωτάθλημα. Βγήκε εκτός πίστας και δέχτηκε ποινή μισού δευτερολέπτου, επιτρέποντας έτσι στον Kokubun να τον προσπεράσει στη Mulsanne Straight και να πάρει το προβάδισμα. Πλέον η μάχη θα κρινόταν ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, με τον Carrazza να παραμένει κολλημένος στο πίσω φτερό του Kokubun και να ψάχνει ένα άνοιγμα για να προσπεράσει, αλλά ο Kokubun διατήρησε την ψυχραιμία του και απώθησε τον Βραζιλιάνο αρκετά ώστε να περάσει πρώτος την καρό σημαία και να γίνει ο πρώτος Ιάπωνας παίκτης που κατέκτησε τη νίκη στη διοργάνωση του Nations Cup για το 2019. Ο Latkovski ανακατέλαβε την 3η θέση από τον Miyazono που είχε πλέον εξαντλήσει την πρόσφυση των ελαστικών του, με τον López να συμπληρώνει την κορυφαία πεντάδα.

Εκτός από τη μεγάλη νίκη, ο Kokubun πήρε επίσης και το βραβείο του Οδηγού της Ημέρας από τη Michelin. Μετά τον αγώνα δήλωσε τα εξής: «Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι μπορούσα να νικήσω, αλλά ήταν ωραία στους Ημιτελικούς και ήθελα να διατηρήσω αυτήν την ορμή ως το τέλος. Αλλά η νίκη στον Μεγάλο Τελικό ήταν ένα θαύμα, οπότε είμαι πολύ χαρούμενος. Στο παρελθόν είχα μερικά απογοητευτικά αποτελέσματα που με πείσμωσαν ώστε να προπονηθώ πιο σκληρά από ποτέ. Νομίζω ότι η σημερινή νίκη ήταν αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος. Τώρα ελπίζω να διατηρήσω αυτήν την ορμή μέχρι τους Τελικούς του Μονακό».