Heitkotters passie voor racen bouwde zich langzaam op. Hij speelde games om zijn vaardigheden te vergroten en debuteerde op 18-jarige leeftijd op het circuit tijdens autocrossevenementen. De jaren daarna werkte hij toe naar een plaats in de SCCA Solo Nationals en ging hij uiteindelijk aan de haal met de titels Solo Autocross en ProSolo National Champion. Om zijn raceactiviteiten te bekostigen werkte hij als koerier van auto-onderdelen. Hij sloeg meerdere promoties af om maar achter het stuur te kunnen blijven, ook al was dat slechts het stuur van een bestelbusje. In zijn vrije tijd schaafde hij zijn stuurmanskunsten bij in Gran Turismo. Tijdens de crisis verloor hij zijn baan. Zijn dertigste verjaardag zat eraan te komen en hij zag de GT Academy als zijn laatste kans om zijn droom uit te laten komen: autocoureur worden.
Nadat hij online ruim 53.000 deelnemers te snel af was en in de top 16 van de Amerikaanse finale eindigde, reisde hij af naar het heilige circuit van Silverstone in Engeland. Daar werd hij de eerste Amerikaanse GT Academy-kampioen van 2011 en won hij de felbegeerde Rode Helm. Toen hem werd gevraagd hoe het voelde om die laatste keer de finishlijn te passeren, zei hij: “Dat was het hoogtepunt van mijn hele racecarrière tot nu toe. Op dat moment kwam mijn ultieme droom uit en zette ik de eerste echte stap naar een carrière als professionele autocoureur.”
Heitkotter greep de kans met beide handen aan en zette het ene prachtige resultaat na het andere neer. Toch wil hij het zichzelf niet te makkelijk maken. Hij zag het seizoen van 2012 als “hoge snelheid, weinig geluk.” Brian is dankbaar voor de kans die hij heeft gekregen en voelt zich vereerd als gelijke te worden gezien door zijn collega-coureurs. Voor hem was de poleposition voor de Grand Am-race op het Road Course van de beroemde Indianapolis Motor Speedway zijn grootste prestatie tot nu toe. Doel voor de toekomst: sportwagens achter zich laten en zich richten op auto's met meer neerwaartse kracht: formulewagens of raceprototypes.
