Please select your country / region

Salzburg, Oostenrijk (14 september 2019) – Nadat de World Tour - Red Bull Hangar-7 de dag ervoor veelbelovend van start ging met de Manufacturer Series kwam de actie vandaag ten einde met de Nations Cup. Vierentwintig van de beste spelers ter wereld streden om een plaats in de wereldfinales in Monaco, op 23-24 november. Tegen de spectaculaire achtergrond van exotische vliegtuigen en Formule 1-bolides in Red Bull’s Hangar-7 moesten de coureurs al vroeg op pad. Eerst voor de algemene kwalificatie en daarna voor de top-6-kwalificatie, twee halve finales, een herkansing en tot slot de Grote Finale van de Nations Cup. Na afloop stond Mikail Hizal uit Duitsland op de bovenste tree van het podium. Eindelijk had hij de overwinning te pakken waar hij al het hele seizoen net naast had gegrepen.

Halvefinalegroep A

Zoals gewoonlijk werd de startvolgorde van de halve finales vastgesteld na een kwalificatiesessie en de top-6-kwalificatie, dit keer op Autodromo Nazionale Monza. De snelste rondetijd van de dag werd neergezet door Takuma Miyazono (Japan), die daarmee de poleposition pakte voor halve finale B. Mikail Hizal (Duitsland) was iets langzamer en mocht als eerste van start in halve finale A.

Halve finale A was een sprint van 12 ronden op het Circuit de Barcelona-Catalunya met de Bugatti Vision Gran Turismo Gr.1. Alle coureurs moesten zowel zachte als normale Michelin-banden gebruiken en dus minstens één pitstop maken. De beste vier gingen door naar de finale aan het einde van de dag en de nummers 5 tot en met 10 kregen een tweede kans in de herkansingsronde. Voor de twee coureurs die als laatste over de finish kwamen was het einde verhaal.

Meteen vanaf het begin zat Cody Nikola Latkovski uit Australië Hizal op de hielen. Hij probeerde hem te grazen te nemen in de eerste bocht en dat lukte ook, maar Hizal (die met een gebroken teen reed) gaf geen kik, behield zijn racelijn en heroverde de koppositie meteen. Niet lang daarna voelde Latkovski de druk, toen Adriano Carrazza uit Brazilië hem op de hielen kwam zitten in bocht 12 en de tweede plaats veroverde. De racestewards besloten echter dat Carrazza Latkovski met opzet had geraakt en gaven de Braziliaan een tijdstraf van één seconde, waardoor hij z'n plaats weer kwijt was. De volgende vijf ronden verliepen incidentvrij en er veranderde niets in de rangorde. De top vier bestond uit Hizal, Latkovski, Carrazza en Baptiste Beauvois (Frankrijk), die stuk voor stuk op zachte banden stonden.

In ronde 5 maakte iedereen die op normale banden was gestart een pitstop om over te stappen op zachte banden. Zo ook Jonathan Wong en Kin Long Li uit Hongkong, Ryota Kokubun uit Japan en Nicolás Rubilar en Fabian Portilla uit Chili. Maar het was mosterd na de maaltijd, want Hizal had op dat moment al een voorsprong van vijf seconden op de concurrentie.

De als zesde gestarte Wong pakte met een knappe actie de belangrijke vierde plek van Beauvois en begon druk te zetten op de nummer drie, Carrazza, die op normale banden stond. Maar de Braziliaan was niet van plan Wong langszij te laten komen. Latkovski maakte een pitstop in de zevende ronde, nadat hij het uiterste had gehaald uit de zachte Michelins. Toch was dat niet genoeg om de leiding over te nemen van Hizal, die onbedreigd als eerste de finishlijn passeerde. Hizals voorsprong op Latkovski bedroeg ruim vijf seconden. Carrazza en Wong, de nummers drie en vier, maakten het topkwartet compleet en plaatsten zich zodoende automatisch voor de finale.

Halvefinalegroep B

De favoriet, Mikail Hizal, had al een eersterangsplek in de finale bemachtigd. Nu was het de beurt aan de snelste man van de kwalificatie, Takuma Miyazono, om van zich te laten spreken in de tweede halvefinalerace. Een sprint van negen ronden in de Pagani Zonda R op zijn thuiscircuit, Tokyo Expressway - Oostelijke buitenring. De organisatoren besloten een extra moeilijkheid toe te voegen in de vorm van zeer natte omstandigheden.

Vanaf het begin was er volop actie. Miyazono, Derrouiche en Suswillo wisten van geen wijken in de eerste bocht en reden op een gegeven moment met z'n drieën naast elkaar. Derrouiche trok aan het langste eind en pakte de leiding over van Miyazono, maar de Japanse coureur heroverde zijn plek in de derde bocht. Wat volgde was een intense strijd waarbij meerdere auto's tegen de muur schaafden, met een vonkenregen tot gevolg. Toch bleef de rangorde onveranderd na de tumultueuze eerste ronde: Miyazono, Derrouiche, Suswillo en Andrew Brooks (Canada).

Aan het begin van de tweede ronde maakte Miyazono tegen zijn gewoonte in een foutje. Derrouiche en Suswillo zagen hun kans schoon, waardoor hij terugzakte naar de derde plaats. Een ronde later nam Suswillo de leiding over van Derrouiche. Miyazono passeerde de Fransman ook, waarna hij Suswillo's koppositie in het vizier nam. Daarachter slaagde Salvatore Maraglino uit Italië erin om van de achtste naar de vijfde plaats te stijgen, één plek verwijderd van automatische kwalificatie voor de finale.

In de vierde ronde benutte Miyazono de slipstream van Suswillo op het rechte stuk en heroverde hij de koppositie. Derrouiche en Brooks reden nog steeds op de derde en vierde plaats. Twee ronden later dook Derrouiche in de slipstream van Suswillo. Met een prachtige actie passeerde hij hem op het rechte stuk en nam hij de tweede plaats over.

Terwijl Miyazono wegreed van de rest en in twee ronden zijn voorsprong met twee seconden uitbouwde, ontstond er een heftige strijd van P2 tot en met P6 tussen Suswillo, Derrouiche, Brooks, Maraglino en Coque López (Spanje). In de zevende ronde maakte Derrouiche een grote fout toen hij de eerste bocht te ruim nam, zodat Brooks de Fransman kon passeren. Derrouiche was zijn ritme helemaal kwijt en nam ook de volgende bocht veel te ruim. Suswillo ging erlangs en een ronde later kwam ook López langszij. Zo was hij de belangrijke vierde plek opeens kwijt.

Miyazono passeerde de finishlijn als eerste, gevolgd door Brooks, Suswillo en López. Zij mochten direct door naar de finale. Derrouiche zinde op wraak in de herkansingsronde.

Herkansing

Meestal verlopen de herkansingsronden vrij chaotisch, maar ditmaal, tijdens een race van 10 ronden op het onverharde circuit Sardegna - Windmolens voor Gr.B-auto's, gebeurden er geen gekke dingen. De top vier bleef ongewijzigd tijdens de race. Baptiste Beauvois uit France ging van poleposition naar winst door zijn Subaru WRX Rally Car op geweldige wijze onder controle te houden op het onverharde en donkere circuit. Ook zijn landgenoot Rayan Derrouiche deed het goed en bleef met zijn Mitsubishi Lancer Evolution Final uit de problemen, zodat het een een-tweetje voor Frankrijk werd. Kin Long Li uit Hongkong, met een Nissan GT-R Rally Car, en Salvatore Maraglino uit Italië, met een Honda NSX Rally Car, legden beslag op de derde en vierde plaatsen. Uiteindelijk hadden ze een voorsprong op de rest van meer dan 10 seconden. Goed voor een plaats in de finale.

Finale

Na de resultaten van de vorige races stond Mikail Hizal (TRL_LIGHTNING) op poleposition voor de Nations Cup-finale van 20 ronden op Autodromo Nazionale Monza. Naast hem startte Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20). De coureurs namen plaats in de Red Bull X2019 Competition en moesten alle drie de Michelin-banden gebruiken (zacht, normaal en hard). Dat betekende dus minstens twee pitstops.

Bij de start van de race stonden de drie leiders, Hizal, Miyazono en Cody Nikola Latkovski, op zachte banden. Bijna alle andere coureurs hadden voor harde banden gekozen. Miyazono probeerde Hizal te grazen te nemen in de eerste bocht, maar kwam daarbij net naast de baan te zitten. Daardoor kon de Duitser zijn voorsprong uitbouwen tot meer dan een seconde halverwege de eerste ronde.

Aan het begin van de tweede ronde maakten bijna alle auto's met harde banden een pitstop om over te schakelen naar normale banden, aangezien ze hadden voldaan aan de vereiste van één ronde op elk van de drie bandensoorten. Op de normale banden, die meer grip bieden, begon Coque López (Williams_Coque14) zijn slag te slaan. Hij naderde Adriano Carrazza (UDI_Didico15) en passeerde hem op het laatste rechte stuk en pakte daarmee de 5e plaats. Andrew Brooks (Turismo-Deafsun), die ook op normale banden stond, voerde een prachtige inhaalmanoeuvre uit en passeerde Salvatore Maraglino (JIM_Pirata666_), nadat hij zich omhoog had gewerkt vanaf de 12e plek.

In ronde acht kwam Latkovski, die op dat moment derde lag, binnen om zijn versleten zachte banden te in te ruilen voor harde exemplaren. Hij kwam de race weer in zonder een plek te verliezen. Maar hij was er niet in geslaagd om Adam Suswillo (Williams_Adam41), die op de snellere normale Michelins stond, op afstand te houden. Daardoor had hij het een paar ronden lang druk met de Brit van zich af slaan.

De raceleiders, Hizal en Miyazono, kwamen voor het eerst binnen in de negende ronde en schakelden over op normale banden. Maar in tegenstelling tot Hizal besloot Miyazono niet te tanken, waardoor hij tijd won met zijn pitstop en de eerste plek pakte. Halverwege de race reden Miyazono en Hizal aan kop, op negen seconden gevolgd door Latkovski, de nummer drie.

In ronde 12 maakte Latkovski, die nog steeds derde lag en een driestopstrategie had, zijn derde pitstop om over te stappen op de zachte banden. Hij verliet de pits op de zesde plaats, maar was in ronde 14 alweer geklommen naar de derde plek toen Brooks en Maraglino de pits in gingen. In de tussentijd hadden raceleiders Miyazono en Hizal een voorsprong op de rest opgebouwd van 30 seconden. Maar ze hadden nog wel een stint op harde banden voor de boeg.

In ronde 15 gebeurde het enige grote incident van de race. Derrouiche en Wong raakten elkaar in de strijd om de vijfde plek, waardoor Wong van de baan schoot. Op zijn beurt raakte Brooks de macht over het stuur kwijt en spinde zijn Red Bull X2019, waardoor zijn race feitelijk voorbij was.

Verderop maakte Miyazono zijn laatste pitstop. Hij schakelde over op harde banden en vulde zijn lege tank bij. De altijd rustige Hizal besloot nog twee ronden door te rijden, waarin hij een comfortabele voorsprong opbouwde die hij ook na zijn laatste pitstop in ronde 18 niet meer opgaf. Toen hij na de pitstop de baan weer op kwam, had hij bijna zeven seconden voorsprong op Miyazono. Dat bleek meer dan genoeg voor de eerste zege van de serie voor de Duitser, en natuurlijk een plek in de wereldfinales... En dat alles met een gebroken teen.

Miyazono, die weer een geweldige prestatie neerzette, goed voor zijn eerste podiumfinish van de serie, kan zich nog steeds kwalificeren voor de wereldfinales. Het laatste evenement van de serie wordt verreden in zijn thuisland, Japan. Latkovski eindigde als derde en is uitgegroeid tot een coureur om rekening mee te houden in zowel de Nations Cup als de Manufacturer Series.

“Ik ben zo vaak tweede geworden. Dan ben je echt gedreven om het beter te doen en eindelijk is dat nu gelukt. Ik ben tevreden en tegelijkertijd ook opgelucht. Ik had een gebroken teen ja. Het deed pijn als ik de pedalen indrukte, maar ik verplaatste de druk naar de bal van mijn voet, zodat het draaglijk was. In de finale wilde ik brandstof sparen, omdat tanken verplicht was. Mijn brandstofstrategie werkte uiteindelijk”, aldus Hizal na de race. De Duitser werd ook nog uitgeroepen tot Michelin-coureur van de dag op de sociale kanalen van Gran Turismo.