Please select your country / region

Tokio, 23 juni, 2021 – Lang is er uitgekeken naar het autosportevent van de Olympic Virtual Series (OVS), een historische gebeurtenis omdat het de eerste keer is dat de e-sport en autosport zijn goedgekeurd als evenement door het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Met de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) als regelgever en sanctionerend orgaan, Polyphony Digital als organisator en Gran Turismo Sport als platform namen spelers uit alle hoeken van de wereld plaats achter hun consoles om te strijden om een plek als nationale vertegenwoordiger en kans te maken op de allereerste titel.

Na elf dagen van intense strijd in het wereldwijde online kwalificatie-event plaatsten 16 racers zich voor het Olympische evenement. In totaal waren er zeven landen uit de regio EMEA (Europa, Midden-Oosten en Afrika), plus vier uit Azië, één uit Oceanië, twee uit Noord-Amerika en twee uit Midden- en Zuid-Amerika.

De wereldfinale van het OVS-autosportevent bestond uit drie races, waarin de punten werden verdeeld over de eerste tien coureurs in het klassement. Ook de poleposition en de snelste rondetijd leverden een punt op. In de Grote Finale werden dubbele punten uitgekeerd, zodat de beslissing pas zou vallen tot het zwart-wit geblokt voor het laatst wapperde.

Race 1: Tokyo Expressway – Oostelijke buitenring, 7 ronden

De locatie voor de eerste race was Tokyo Expressway – Oostelijke buitenring, een lastig wegcircuit op de smalle straten van Tokio, waar de kleinste fout fataal kan zijn. De kampioen van de FIA Certified Gran Turismo Championships Nations Cup 2019 – Mikail Hizal (TRL_LIGHTNING) uit Duitsland – pakte de poleposition, met de snelle Fransman Baptiste Beauvois (R8G_TSUTSU) naast hem. Op rij twee stonden Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20) uit Japan, de Nations Cup-kampioen van vorig jaar, en Igor Fraga (IOF_RACING17) uit Brazilië, die de serie in 2018 op zijn naam schreef.

Zodra de rode lichten doofden en de nachtelijke race van zeven ronden van start ging, zochten de Toyota 86 Gr.4-raceauto's elkaars slipstream op om de eerste bocht zo goed mogelijk door te komen. Na op het rechte stuk een topsnelheid van 250 km/u te hebben bereikt, remden de in speciale Olympische bestickeringen gehulde auto's hard voor de bocht naar rechts. Hier sloeg Beauvois toe aan de buitenkant en piepte hij langs Hizal om de koppositie over te nemen. Maar een ronde later gaf de Duitser Beauvois een koekje van eigen deeg door vanuit de slipstream toe te slaan en P1 te heroveren, al werd hij een bocht later alweer ingehaald. Tegelijkertijd werd er in de middenmoot flink van positie gewisseld: José Serrano uit Spanje (PR1_JOSETE), Daniel Solis uit de VS (PX7-Lamb) en Andrew Brooks uit Canada (PX7-Deafsun) stegen respectievelijk naar de 8e, 9e en 10e plek.

In ronde 4 wisselden de eerste vier coureurs elkaar af aan kop: Hizal, Beauvois en Fraga zaten elkaar dicht op de huid in bochten 1, 2 en 3 en gingen zelfs driebreed door de hele sectie. De slag werd gewonnen door Beauvois, die als eerste door bocht 5 kwam, op de hielen gezeten door Fraga, Hizal en Miyazono. Een ronde later ontvlamde er een nog hevigere strijd toen Miyazono, Hizal, Fraga en nu ook Serrano met z'n vijven(!) naast elkaar door bocht 1 gingen – en dat op een circuit zonder uitwijkruimte en alleen maar muren en barrières.

Halverwege ronde 6 lag Beauvois een seconde voor op de rest en lag er dus een hevige strijd om plaats 2 in het verschiet voor de laatste ronde. Fraga, Valerio Gallo (Williams_BRacer) uit Italië – die was opgeklommen van de 5e plek – Miyazono, Hizal en Serrano gingen stuk voor stuk vol voor een podiumplek. In de laatste bocht brak de chaos uit toen Serrano op Gallo in reed en Nikita Moysov (ERM_Nick) uit Tsjechië Hizals auto ramde. De Italiaan slaagde er wonderwel in P3 vast te houden, maar Hizal verging het minder goed: hij viel terug naar plaats 7 terwijl Miyazono – die ook bij de schermutseling betrokken was – afzakte naar de 5e plek.

Beauvois kwam als eerste over de finish en was daarmee ook de eerste coureur die een Olympisch evenement won! Fraga werd 2e en Serrano, die het bonuspunt voor de snelste ronde pakte, werd 3e. Maar achteraf werd de Spanjaard gestraft voor zijn rol in het incident in de laatste ronde, waardoor hij terugviel naar een teleurstellende 11e plaats en de 3e plaats naar Gallo ging.

Race 2: Sardegna - Straatcircuit - B, 13 ronden

De tweede race van de dag bestond uit 13 ronden op het technische Sardegna – Straatcircuit – B in de Toyota GR Yaris RZ. Opnieuw pakte de Duitser Mikail Hizal de poleposition, met op P2 Baptiste Beauvois uit Frankrijk, de winnaar van race 1, en Igor Fraga (Brazilië) en Takuma Miyazono (Japan) op P3 en P4. Deze race moesten de deelnemers minstens één ronde rijden op zowel de medium en harde banden en dus zou de pitstopstrategie weleens een sleutelrol kunnen vervullen.

Zodra de race onderweg was, schoot Fraga onverwacht van de baan af met ogenschijnlijk een technisch probleem. Zijn kleurrijke, voorwielaangedreven Yaris kwam op het gras tot stilstand terwijl het deelnemersveld hem voorbij raasde richting de eerste bocht. Zo kwam er door internetproblemen bij hem thuis een sneu en onfortuinlijk einde aan de racedag van de Braziliaan. Maar de rest reed door en in ronde 4 benutte Beauvois de slipstream van Hizal op het lange rechte stuk en pakte hij de leiding.

Op dat moment stonden alle vier de auto's op de snellere medium banden en hadden ze een gat van twee seconden getrokken met de rest van de deelnemers. In ronde 6 doken ze de pitstop in om over te schakelen op de harde banden, maar Gallo – die al op de harde banden stond – bleef op de baan en nam de koppositie over. José Serrano uit Spanje en Angel Inostroza (YASHEAT_Loyrot) uit Chili stonden ook op harde banden en kwamen respectievelijk 2e en 3e te liggen. Beauvois en zijn strategiegenoten keerden als nummers 5 tot en met 8 terug, bijna 12 seconden achter Taj Aiman uit Maleisië (TAJ_AIMAN) op P4. Nadat Gallo, Serrano, Inostroza en Aiman in ronde 8 de pits in waren gegaan, heroverde Beauvois de leiding.

In ronde 10 deed Hizal een gooi naar de leiding, maar Beauvois verdedigde zijn lijn keurig. Miyazono zag zijn kans schoon en dook aan de binnenkant voorbij Hizal, naar de 2e plaats. Even later veroverde Gallo de 5e plaats op Moysov.

De volgende twee ronden reden de eerste vier auto's over het circuit alsof ze aan elkaar geplakt waren. Ondanks de harde banden lag het tempo hoog en lieten ze Gallo en Moysov – beiden op banden met meer grip – geen kans om in te lopen. Met nog één ronde te gaan werd het een viermansstrijd richting de finish. Halverwege de laatste ronde miste Beauvois de apex in bocht 8, waardoor hij Hizal, Miyazono en Blazsán ruimte gaf om hem in te halen.

Maar in de laatste bocht van de race was het Hizal die een kostbare fout maakte door te veel aan de buitenkant te raken, met een wiel naast de baan. Daardoor kwamen de anderen langszij en heroverde Beauvois de leiding. De Fransman maakte optimaal gebruik van de kans en kwam voor de tweede keer die dag als eerste over de streep. Zijn tweede overwinning gaf hem een machtige voorsprong van negen punten richting de Grote Finale. Blazsán werd 2e, Miyazono 3e en Hizal kwam niet verder dan een teleurstellende 4e plek.

Grote Finale: Dragon Trail – Kust, 18 ronden

In de Grote Finale waren dubbele punten te behalen, dus het was nog allerminst zeker wie zich tot allereerste Olympische racekampioen mocht kronen. Fransman Baptiste Beauvois lag op poleposition voor de titel met zijn voorsprong van negen punten op Takuma Miyazono uit Japan op plaats 2 en Mikail Hizal uit Duitsland. De coureurs namen plaats achter het stuur van hun Toyota GR Supra Racing Concepts voor de loodzware finale: 18 ronden op het lastige circuit Dragon Trail – Kust. Alle coureurs waren verplicht minstens een volle ronde te rijden op de zachte, medium en harde banden. De startopstelling voor de laatste race van de dag begon met Valerio Gallo (Italië) op P1, gevolgd door achtereenvolgens Hizal, Beauvois en Miyazono.

In de openingsronde kwam het kampioenschap op zijn kop te staan toen de nummer één van het puntenklassement, Beauvois, vast kwam te zitten in de drukte en bij het ingaan van bocht 4 van de baan werd gereden door de Canadees Andrew Brooks. Beauvois probeerde het circuit weer op te komen, maar kreeg daarbij een lompe tik van Nathayos Sirigaya (PSC_themiang_GT1) uit Thailand, waardoor hij spinde. Tot afgrijzen van de Fransman moest hij op de laatste plek aansluiten. Terwijl dit gebeurde, creëerde Gallo een voorsprong van twee seconden op Hizal op P2 en de Tsjech Nikita Moysov, die zich naar boven had gewerkt tot P3.

In ronde 2 ging Miyazono op zijn zachte banden langszij bij Moysov om de 3e plaats te veroveren en zette de achtervolging in op Hizal, die op de medium banden stond. Het duurde niet lang voor de Japanse coureur de Duitser in het vizier kreeg en in de laatste bocht van de ronde schoten zowel Miyazono als Andrew Brooks (Canada) voorbij Hizal.
In ronde 4 maakten veel coureurs op harde banden de eerste van de twee verplichte pitstops, waarbij de meesten overstapten op medium banden en het snelste rubber voor het eind van de race bewaarden. Een ronde later kwamen Gallo en Hizal naar binnen. De Italiaan koos voor de mediums en de Duitser voor de harde banden, waardoor de raceleiding in handen kwam van Miyazono... voorlopig. De top vier pitte in ronde 7, zodat de kaarten opnieuw werden geschud en Gallo weer aan kop ging. Halverwege de race zat Gallo op rozen met een voorsprong van 8,5 seconden op Hizal op P2, die zijn stint op zachte banden nog voor de boeg had. Achter hem reden Patrik Blazsán uit Hongarije, Miyazono en de Griek Konstantinos Konstantinou (VQS_NTinoskonsta).

Miyazono haalde twee auto's in en veroverde in ronde 11 de tweede plaats op Hizal. Ook Konstantinou kwam langszij bij Hizal, die duidelijk hinder had van zijn harde banden en eindelijk besloot binnen te komen voor de zachte banden. Een ronde later kwam Gallo de pitstraat in om over te stappen op de harde en traagste banden.

De twee koplopers, Konstantinou en Miyazono, maakten in ronde 13 hun pitstops en droegen daarmee de leiding weer over aan Gallo, die op de hielen werd gezeten door Hizal op zijn zachte banden. Hij had nog vijf ronden de tijd om zijn achterstand van vijf seconden goed te maken op Gallo, die duidelijk trager was op de harde banden. In ronde 15 had Hizal het gat verkleind tot 2,5 seconden. Een ronde later passeerde de Chileen Angel Inostroza de Spanjaard José Serrano en veroverde hij de 3e plek, terwijl Hizal weer een volle seconde afschaafde van Gallo's voorsprong. Weer een ronde later was Gallo's voorsprong geslonken tot minder dan een seconde.

Met nog één ronde te gaan kreeg Hizal Gallo eindelijk te pakken en naderde hij hem tot op de bumper. Het OVS-kampioenschap ging nu echt tussen deze twee rivalen, aangezien de dubbele punten die in het verschiet lagen genoeg waren voor de Olympische titel. Vier seconden achter hen brak er een verwoede strijd uit om de 3e plek tussen Serrano en Inostroza, die elkaar het leven zuur maakten in een intense strijd.

Gallo hield zijn koppositie vast op weg naar de haarspeldbocht van bocht 7, terwijl Hizal wanhopig zocht naar een opening. In de laatste bocht van de race zette Hizal alles op alles. Hij reed naar de buitenkant met het idee om in te halen en de deur dicht te gooien, maar Gallo hield vast aan zijn lijn en liet Hizals Supra er niet langs. Het was een heldhaftige poging van de Duitser, maar de dag en de race waren voor Italië en Valerio Gallo, die de finishlijn passeerde met een voorsprong van zeshonderdste van een seconde op Hizal en zo het allereerste OVS-autosportevent won. De 3e plek van de Grote Finale ging naar Serrano, gevolgd door Inostroza, Blazsán en Miyazono.

In het eindklassement stond Valerio Gallo aan kop met 38 punten, gevolgd door Mikail Hizal met 35 punten. Baptiste Beauvois, die 9e was geworden in de Grote Finale, werd 3e met 28 punten en daarna volgde Patrik Blazsán met 26 punten.
“Na afloop zaten de emoties zo hoog dat ik een traantje moest wegpinken”, aldus de zegevierende Gallo na de race. “Heel even vreesde ik dat het niet ging lukken. Mikail zat er zo dicht bovenop en hij is echt een vechter. Ik moest strijden tot de laatste snik. Winnen in de thuisbasis van de sport voelt een beetje alsof de hele wereld eventjes van mij is. Ongelooflijk dat ik deze titel heb gewonnen.”

De fans konden hun hart ophalen met deze dag van spectaculaire races vol glorie, drama, sportiviteit en bittere teleurstelling, de ingrediënten van competitie en strijd. In dat opzicht was het eerste autosportevent van de Olympic Virtual Series een groot succes en een onvergetelijke gebeurtenis.

Autosportevent Olympic Virtual Series 2021
Uitslag