Tijdens het 68e Pebble Beach Concours d’Elegance in de Verenigde Staten riep Gran Turismo-producer Kazunori Yamauchi op 26 augustus de Alfa Romeo 8C2300 uit 1931 uit tot winnaar van de Gran Turismo Trophy.

De auto is een schoolvoorbeeld van de designtaal van Alfa Romeo in de jaren 30. Hij was gebaseerd op de 6C, die al een aantal verbluffende racezeges op zijn palmares had. Meesteringenieur Vittorio Jano koppelde het chassis van de 6C aan een 2,3-liter lijnmotor met acht cilinders en een lichtgewicht aluminium kop. De krachtbron werd omgebouwd tot een dry-sump en kreeg een Roots-supercharger die de kers op de taart vormde van dit meesterwerk. De aanduidingen 6C en 8C verwijzen naar het aantal cilinders en het cijfer erachter staat voor de cilinderinhoud.

Met zijn fenomenale snelheid won de 8C tussen 1931 en 1934 vier keer op rij de 24 uur van Le Mans en behaalde hij drie opeenvolgende zeges in zowel de Targa Florio als de Mille Miglia. Sinds 1931 zijn er ongeveer 188 exemplaren gebouwd, waarvan de carrosserie meestal was geproduceerd door ofwel Touring of Zagato. De geweldige proporties van de auto uiten zich via de lange motorkap, die plaats biedt aan de achtcilinder, en de lage carrosserie met minimalistische spatborden.

Hier volgt een blik op andere prijswinnaars en de andere genomineerden voor de Gran Turismo Trophy van dit jaar.

Chrysler Thunderbolt uit 1941

Voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog was de auto een gewild object onder het Amerikaanse volk. Elke fabrikant presenteerde zijn 'droomauto', wat we nu een conceptcar zouden noemen, die de vurige wens van het autobezit verder moest aanwakkeren.

De Thunderbolt is zo'n droomauto. Hij werd ontworpen door de futurist Alex Tremulis, die later de beroemde Tucker Sedan ontwierp. De auto ontbeerde de prominente spatborden en radiatorgrille die voorgaande Chryslers typeerden, maar introduceerde meerdere technologische innovaties. Zo had de Thunderbolt een elektrisch inklapbare hardtop, verborgen koplampen en elektrisch bedienbare ramen.

Bentley 4½ Litre uit 1928

Als je het over Bentley hebt, heb je het over de 24 uur van Le Mans. Al sinds de eerste race in 1923 is het merk van de partij. Tussen 1927 en 1930 won Bentley de titel vier keer op rij.

De 4½ Litre is een van die winnende auto's, uit 1928. Hij valt op door zijn grote motor, die moest compenseren voor de hoekige, zware carrosserie. De 4398cc SOHC-lijnmotor met vier cilinders en vier kleppen per cilinder produceerde 110 pk. Tussen 1927 en 1931 werden er 665 exemplaren gebouwd. De door Vanden Plas gemaakte carrosserie is in de kleur British Racing Green gespoten, wat de Bentley alleen maar aantrekkelijker maakt.

Porsche Carrera GTL 1960

De Carrera was een speciaal voor de racerij aangepast model op basis van de 356, een auto die op dat moment een van de prominentste sportauto's was. Er zijn niet meer dan zestig exemplaren van gemaakt, maar twintig stuks daarvan waren bestemd voor Carlo Abarth, in Turijn. Daar werd verder gesleuteld om hem nog lichter te maken. Het resultaat was de Carrera GTL.

De carrosserie was ontworpen door Franco Scaglione, die bekendstond vanwege zijn gestroomlijnde, aerodynamische designs. Van 1960 tot 1962 deden deze auto's mee aan de 24 uur van Le Mans, die ze drie keer op rij wonnen in de 1600cc-klasse. Dit specifieke model werd in Zweden verkocht, is nog nagenoeg in oorspronkelijke staat en heeft een lage kilometerstand.

Howmet TX uit 1968

In de jaren 50 was er veel interesse voor de mogelijke vervanging van de zuigermotor door gasturbines. Renault, Fiat, Rover en Chrysler voerden, net als vele andere bedrijven, tests uit met dergelijke machines. Deze Howmet TX is een zeldzaam voorbeeld van gasturbinetechnologie in een raceauto.

De aanjager van dit project was coureur Ray Heppenstall, die met het idee kwam om een spaceframe van McKee Engineering te voorzien van twee helikopterturbines van Continental Aviation. De bolide slaagde er niet in de 24-uursraces van Daytona, Sebring en Le Mans uit te rijden, maar zette wel enkele goede resultaten neer in sprintraces.

Ferrari 250GT uit 1956

Sinds zijn vertrek bij Alfa Romeo had Enzo Ferrari een voorliefde voor twaalfcilinders. Zijn droom ging in vervulling door de Ferrari-Colombo V12, ontworpen door constructeur Gioacchino Colombo, die Alfa Romeo had ingeruild voor Ferrari. Een van de auto's die deze motor kreeg, was de 250.

De eerste auto rolde in 1956 van de band. De meeste 250GT's werden gebouwd door Scaglietti, gebaseerd op het carrosseriedesign van Pininfarina. Maar ook Zagato verzorgde een beperkte oplage van vijf stuks, speciaal voor klanten voor wie het oorspronkelijke ontwerp niet radicaal genoeg was. Deze specifieke auto was daarvan het eerste exemplaar. De lak is tweekleurig donkerblauw metallic met wit waarmee hij opvalt tussen de rest van de Ferrari's.

De winnaar van de Gran Turismo Trophy, de Alfa Romeo 8C2300, zal in de toekomst aan Gran Turismo worden toegevoegd. De prijs voor beste auto van de show van het Pebble Beach Concours d'Elegance ging dit jaar naar een Bentley 8 Litre Gurney Nutting Sports Tourer uit 1931.

(Beschrijvingen door Hideo Kodama)