Please select your country / region

Tokio, Japonia (27 października 2019): Japończyk Ryota Kokubun zwycięża przy akompaniamencie owacji entuzjastycznej widowni w zawodach Nations Cup w piątej rundzie Gran Turismo World Tour 2019 (w ramach FIA Certified Gran Turismo Championships). Kokubun to pierwszy gracz z Japonii, który stanął na podium zawodów w 2019 roku. Po tygodniu ekscytujących, intensywnych zmagań – od zawodów GR Supra GT Cup po wyścig pokazowy Manufacturer Series – przyszła pora na Nations Cup. W obiekcie Mega Web Toyota City Showcase zjawiły się prawdziwe tłumy, by obejrzeć kwalifikacje najlepszej 6, dwa wyścigi półfinałowe, repasaże oraz wielki finał.

Zawody Nations Cup w Tokio odbyły się w dotychczasowym formacie – czwórka najlepszych kierowców z obydwu półfinałów automatycznie kwalifikuje się do wielkiego finału, a gracze z pozycji od 5. do 10. biorą udział w repasażach, które wyłaniają ostatnią czwórkę. Ci, którzy nie znaleźli się w finałowej dwunastce, musieli się pożegnać z zawodami.

Dzięki zwycięstwu nad 24 najlepszymi graczami z całego świata Kokubun zagwarantował sobie miejsce w światowym finale, który odbędzie się w Monaco w dniach 23-24 listopada. Japończyk zmierzy się tam z innymi zwycięzcami obecnego sezonu World Tour (Nicolásem Rubilarem z Chile, Igorem Fragą z Brazylii oraz Mikailem Hizalem z Niemiec) oraz z graczami, którzy zakwalifikowali się poprzez serie sieciowe.

Półfinał A

Zdarzenia z pierwszego półfinału można określić tylko jednym słowem – kuriozalne. Dzięki wspaniałemu występowi w kwalifikacjach najlepszej 6 Japończyk Takuma Miyazono zapewnił sobie pole position w półfinale A. Składający się z 12 okrążeń wyścig odbył się na trasie drogowej A toru Sardegna i oddał do dyspozycji graczy wprowadzony niedawno model Jaguar Vision Gran Turismo. To piękny, lecz wymagający samochód elektryczny z napędem na cztery koła i osiągami zbliżonymi do bolidów Formuły 1. Zasady wyścigu wymagały od graczy użycia opon ze średniej i twardej mieszanki przez przynajmniej dwa okrążenia z rzędu.

Wraz z sygnałem rozpoczynającym wyścig kolumna samochodów ruszyła w kierunku pierwszego szczytu, by jak najszybciej pokonać zakręt, lecz Holender Rick Kevelham odrobinę przesadził z mocą i uderzył przodem auta w tył Jaguara Manuela Rodrígueza z Hiszpanii. W wyniku zderzenia nastąpił efekt domino, który doprowadził do sporego karambolu. Ucierpieli m.in. lider wyścigu Miyazono oraz zajmujący 2. pozycję Brazylijczyk Adriano Carrazza. Kevelham natychmiast otrzymał 10-sekundową karę, jednak sędziowie zdecydowali, że incydent był zbyt poważny i należy rozpocząć wyścig od nowa – w ten sposób zobaczyliśmy pierwszą czerwoną flagę w FIA GT Championships.

Gdy samochody ustawiły się na swoich początkowych pozycjach (oprócz Kevelhama, który za karę został ustawiony na końcu stawki), wyścig rozpoczął się na nowo i kierowcy raz jeszcze ruszyli do 1. zakrętu. Od początku było jasne, że Miyazono nie czuje się zbyt komfortowo w Jaguarze VGT – w pierwszy zakręt wszedł zbyt szeroko, w wyniku czego szybko spadł na 5. pozycję. Na prowadzenie wysunął się Carrazza, za którym podążali Andrew Brooks z Kanady i Nicolás Rubilar z Chile.

Na późniejszym etapie pierwszego okrążenia Rubilar wszedł zbyt szeroko w 9. zakręt i uderzył w ścianę, po czym wrócił na trasę, wymuszając na innych kierowcach zmianę toru jazdy. Wśród nieszczęśliwców znalazł się Brooks, który wpadł w poślizg i spadł na sam koniec stawki. Carrazza i Hiszpan Coque López, który rozpoczął wyścig na pozycji 8., zdołali ominąć przeszkody, dzięki czemu zajęli pozycje 1. i 2.

Podczas 2. okrążenia akcja nie zwalniała tempa. Między Miyazono, Rodríguezem oraz Adamem Wilkiem z Australii nawiązała się zaciekła walka o 3. pozycję. Mimo prędkości dochodzących do 320 km/h, kierowcy odbijali się od siebie jak w wesołym miasteczku. Walka między trójką kierowców pozwoliła Carrazzy i Lópezowi zdobyć 5-sekundową przewagę nad resztą stawki.

Na początku okrążenia 6. (na półmetku wyścigu) pierwsze cztery miejsca zajmowali Carrazza, López, Rubilar i Miyazono, lecz Japończyk musiał odpuścić pogoń, by zjechać do pit stopu i założyć wymagane twarde opony. Na 8. okrążeniu pozostała czwórka poszła w jego ślady. Gdy Miyazono w końcu udało się powrócić na 4. pozycję, wyprzedził go Brytyjczyk Adam Suswillo, jadący na szybszych oponach ze średniej mieszanki.

Przez dwa ostatnie okrążenia López ani na chwilę nie odstępował Jaguara Carrazzy, desperacko starając się go wyprzedzić, lecz Brazylijczyk wykazał się niebywałą wytrwałością i do samego końca wyścigu odpierał ataki Hiszpana. Brawurowo wyprzedzając Wilka, Rubilar uplasował się na 3. pozycji i pokazał rywalom, dlaczego już zapewnił sobie bilet do Monako. Faworyt publiczności, Miyazono, nie był w stanie wyprzedzić Brytyjczyka, w wyniku czego zakończył wyścig na 5. miejscu i został odesłany do repasaży.

Półfinał B

Pomimo mokrej nawierzchni toru Circuit de Spa-Francorchamps, w porównaniu z pierwszym wyścigiem, drugi półfinał przebiegał znacznie spokojniej. Walki w składającym się z 7 okrążeń wyścigu nie ułatwiał przeznaczony do zmagań model, czyli Porsche 911 RSR z silnikiem montowanym z tyłu.

Gdy wyścig się rozpoczął i zajmujący pole position Ryota Kokubun popędził w kierunku pierwszego zakrętu, tłum widzów wstrzymał oddech. Ponieważ wszystkie auta korzystały z opon deszczowych, wyścig ten nie wymuszał na graczach zjazdów do pit stopu.

W pierwszych minutach wyścigu pochodzący z Hongkongu Kin Long Li na chwilę stracił panowanie nad autem, w wyniku czego trącił Kevana Poundera z USA i wyrzucił z toru Włocha Salvatore Maraglino. Za nieszczęśliwy wypadek Li otrzymał 2-sekundową karę, co zasadniczo stanowiło dla niego koniec walki o stawkę. Pod koniec 1. okrążenia pierwsze cztery miejsca zajmowali Kokubun, Cody Nikola Latkovski z Australii, Rayan Derrouiche z Francji oraz Japończyk Tomoaki Yamanaka.

Na 4. okrążeniu Latkovski podjął próbę wyprzedzenia Kokubuna, lecz w trakcie manewru nieznacznie zjechał z trasy, czym zasłużył sobie na półsekundową karę. Australijczyk musiał jeszcze raz przemyśleć swoją strategię i cierpliwie wyczekiwać dogodnej okazji.

Podczas 6. okrążenia Włoch Giorgio Mangano znakomicie pokonał szykanę Les Combes (zakręty nr 7, 8 i 9), dzięki czemu odebrał Yamanace cenną 4. pozycję. Na tym etapie wiodąca trójka wypracowała już 4,5-sekundową przewagę nad resztą stawki. Latkovski ani na chwilę nie odstępował tylnego zderzaka Kokubuna, wyczekując okazji na przeprowadzenie manewru. Japończyk do końca zachował zimną krew i w kapitalnym stylu odparł wszystkie ataki Australijczyka, dzięki czemu jako pierwszy przejechał linię mety. Derrouiche utrzymał stabilne tempo, dzięki czemu skończył wyścig na 3. pozycji, zaś miejsce 4. zajął Mangano. Cała czwórka automatycznie zakwalifikowała się do wielkiego finału.

Repasaże

Ponieważ przegrana w repasażach oznacza eliminację z zawodów, walka w tych wyścigach jest z reguły niezwykle zacięta. Kierowcy biorący udział w tokijskich repasażach Nations Cup mogli korzystać tylko z aut klasy N500. Złożony z 6 okrążeń wyścig odbył się pod osłoną nocy na południowej wewnętrznej pętli toru Tokyo Expressway.

Zajmujący pole position Miyazono przewodził stawce w swoim Lamborghini Huracán. Pozostali kierowcy nieustannie zderzali się ze sobą, walcząc o pozycje na wąskiej,drogowej trasie. Yamanaka, którego Nissan GT-R NISMO zaczął na 2. miejscu, na moment spadł o jedną pozycję, lecz szybko odzyskał straty i przypuścił szarżę środkiem toru, wyprzedzając Miyazono. Na 2. okrążeniu rozdrażniony Miyazono odzyskał prowadzenie i wypracował sobie 2-sekundową przewagę, dzięki której bez problemu pierwszy dojechał do mety.

Wyprzedzony Yamanaka wyraźnie stracił skupienie, gdyż w niedługim czasie prześcignęli go również Francuz Baptiste Beauvois w Hondzie NSX, Maraglino w Porsche 911 GT3 oraz Rodríguez w Lexusie LC 500. Japończyk ostatecznie uplasował się na 5. pozycji i został wyeliminowany z turnieju.

Wielki finał

Składający się z 8 okrążeń wielki finał odbył się na legendarnym torze Le Mans. Ku zaskoczeniu wszystkich gracze otrzymali do dyspozycji bolidy F1500. Tylko w Gran Turismo Sport można zobaczyć, jak prawdziwe bolidy wyścigowe mkną 390 km/h przez prostą Mulsanne na Circuit de la Sarthe!

Zgromadzona publiczność głośno dopingowała miejscowych zawodników, w tym Ryotę Kokubuna, który zajmował 2. pozycję na torze – tuż za Brazylijczykiem Adriano Carrazzą. Napięcie wisiało w powietrzu.

Po raz pierwszy w historii finałów World Tour wyścig rozpoczynał się startem z miejsca. Wszystkie auta ruszyły czysto, a zajmujący 9. miejsce Takuma Miyazono szybko wyprzedził dwóch rywali i wskoczył na 7. pozycję. Jego rodak, Kokubun, brawurowo wyprzedził Carrazzę i w połowie 1. okrążenia wysunął się naprowadzenie, ale nie utrzymał go na długo – w wyniku tragicznego błędu podczas przejazdu przez Esses uderzył w barierkę i pozwolił się wyprzedzić Carrazzie oraz jadącemu na 3. pozycji Hiszpanowi Coque Lópezowi.

Znany ze sprytu Miyazono już na 2. okrążeniu zjechał do pit stopu, gdy zobaczył, że kierowcy na czele stawki rozpoczęli wyścig na szybkich, miękkich oponach. Japończyk zdecydował, że zmieni opony średnie na twarde, a miękkie zostawi na koniec wyścigu. Choć manewr niósł za sobą ryzyko, warto było je podjąć, zważywszy na niską pozycję kierowcy. Podczas kolejnego okrążenia wywiązała się walka między Kokubunem i Lópezem (obydwaj korzystali wówczas ze średnich opon), a Latkovski zjechał z trasy i, wzorem Miyazono, zmienił opony na twarde, chcąc zachować miękkie na koniec wyścigu. Lider wyścigu Carrazza nie zdecydował się na podobny ruch i postanowił wycisnąć ze swoich miękkich opon jak najwięcej okrążeń, by wypracować sobie przewagę nie do nadrobienia. Plan teoretycznie się sprawdził, gdyż po zmianie opon na średnie w następnym okrążeniu Brazylijczyk wciąż miał 1,5 sekundy przewagi nad Kokubunem. Pierwszą piątkę zamykali López, Rubilar i Latkovski.

Najszybsza trójka zaczęła wyraźnie uciekać reszcie stawki. Zajmujący 3. pozycję López wypracował aż 11 sekund przewagi nad znajdującym się za nim Rubilarem. Kibicom zdawało się, że rywalizacja zamieniła się w wyścig trzech koni, lecz sytuacja uległa gwałtownej zmianie, gdy czołówka zjechała do pit stopu na obowiązkową zmianę opon na twarde.

Podczas 7. okrążenia Latkovski i Miyazono – obydwaj na miękkich oponach – zaczęli stopniowo skracać dzielący ich od rywali dystans. Teraz wszystko zależało od tego, czy wystarczy im czasu, by dogonić Carrazzę, Kokubuna i Lópeza.

Gdy w połowie okrążenia Latkovski doścignął Lópeza, Hiszpan nie wytrzymał presji i uderzył w barierkę, oddając rywalowi 3. pozycję. Zaraz za nimi zobaczyliśmy wściekle rozpędzonego Miyazono, który dostrzegł lukę między rywalami na szykanie Forda. Japończyk wyprzedził Lópeza i Latkovskiego, czym wywołał wybuch radości wśród kibiców. Na nieszczęście Miyazono brawurowy manewr zdał się na niewiele, gdyż Carrazza i Kokubun byli już poza jego zasięgiem.

Na późniejszym etapie tego samego okrążenia prowadzący Carrazza popełnił błąd, który ostatecznie kosztował go utratę mistrzowskiego tytułu. Brazylijczyk zjechał z trasy i otrzymał pół sekundy kary, co umożliwiło Kokubunowi wyprzedzenie go na prostej Mulsanne. W walce o mistrzostwo zostały już tylko dwa auta. Carrazza wciąż trzymał się tylnego spojlera Kokubuna, czekając na okazję do odzyskania prowadzenia, lecz rywal zachował skupienie i odpierał ataki Brazylijczyka aż do mety, dzięki czemu został pierwszym japońskim zwycięzcą zawodów Nations Cup w 2019 roku. Latkovski ostatecznie zdołał odebrać 3. miejsce Miyazono, który pod koniec wyścigu miał problemy z przyczepnością. Za nimi, na 5. pozycji, uplasował się López.

Oprócz zwycięskiego tytułu Kokubun otrzymał też nagrodę kierowcy dnia Michelin. Po zakończeniu wyścigu udzielił krótkiego wywiadu: „Nie wierzyłem, że mogę wygrać, ale całkiem dobrze wypadłem w półfinałach i chciałem utrzymać dyspozycję aż do końca zawodów. Zwycięstwo w wielkim finale to prawdziwy cud. Jestem bardzo szczęśliwy. W przeszłości zaliczyłem kilka rozczarowujących występów, co skłoniło mnie do naprawdę ciężkich treningów. Dzisiejszy wynik jest ich rezultatem. Teraz mam nadzieję, że uda mi się utrzymać formę aż do finałów w Monako”.