Στις 26 Αυγούστου, στο 68ο Pebble Beach Concour d’Elegance στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Παραγωγός της Σειράς Παιχνιδιών «Gran Turismo», Kazunori Yamauchi, έδωσε το «Gran Turismo Trophy» στην Alfa Romeo 8C2300 του 1931.

Αυτό το αυτοκίνητο αποτελεί το τέλειο δείγμα σχεδιασμού της Alfa Romeo κατά τη δεκαετία του 1930. Βασιζόταν στην 6C, η οποία είχε ήδη πετύχει μια σειρά από εκπληκτικές νίκες στους αγώνες μηχανοκίνητων. Ο αρχιμηχανικός Βιτόριο Γιάνο συνδύασε το σασί της 6C με έναν οκτακύλινδρο σε σειρά κινητήρα 2,3L, τον εξόπλισε με ελαφριά κεφαλή αλουμινίου και τον μετέτρεψε σε λίπανσης ξηρού, όπου και πρόσθεσε έναν υπερτροφοδότη τύπου Roots για να ολοκληρώσει αυτό το μηχανοκίνητο αριστούργημα. Ο χαρακτηρισμός 6C και 8C αναφέρεται στον αριθμό των κυλίνδρων, ενώ ο αριθμός που ακολουθεί αντιστοιχεί στον κυβισμό του κινητήρα.

Η εκπληκτική ταχύτητα της 8C ήταν με το παραπάνω αρκετή για να τις εξασφαλίσει 4 συνεχόμενες νίκες στον Αγώνα 24 ωρών του Λε Μαν μεταξύ του 1931 και του 1934, καθώς και 3 συνεχόμενες νίκες στις διοργανώσεις Targa Florio και Mille Miglia. Υπολογίζεται ότι, ξεκινώντας από το 1931, κατασκευάστηκαν συνολικά 188 κομμάτια μέσα σε 4 χρόνια, με τα περισσότερα αμαξώματα να κατασκευάζονται είτε από την Touring, είτε από τη Zagato. Οι μεγαλοπρεπείς αναλογίες αυτού του αυτοκινήτου τονίζονται ακόμα περισσότερο από το μακρύ καπό, που φιλοξενεί τον οκτακύλινδρο κινητήρα, το χαμηλό αμάξωμα και τα μινιμαλιστικά φτερά.

Θα θέλαμε επίσης να σας παρουσιάσουμε μερικά αξιόλογα και βραβευμένα αυτοκίνητα, καθώς και αυτά που ήταν υποψήφια για το Gran Turismo Trophy της φετινής χρονιάς.

1941 Chrysler Thunderbolt

Πριν το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το αυτοκίνητο ήταν, για τους Αμερικανούς, ένα πολυπόθητο αντικείμενο. Κάθε κατασκευαστής παρουσίαζε το δικό του «ονειρεμένο αυτοκίνητο», που πλέον τα γνωρίζουμε με τον όρο «πρωτότυπα αυτοκίνητα», δίνοντας ακόμα περισσότερη τροφή στα όνειρα για την απόκτηση ενός αυτοκινήτου.

Η Thunderbolt είναι ένα τέτοιο ονειρεμένο αυτοκίνητο. Σχεδιάστηκε από τον φουτουριστή Άλεξ Τρεμούλις, που αργότερα θα παρουσίαζε το διάσημο sedan Tucker. Παρόλο που δεν είχε τα μεγάλα φτερά και το ψυγείο με γρίλια που χαρακτήριζαν τα προηγούμενα μοντέλα της Chryslers, η Thunderbolt διέθετε αρκετές τεχνολογικές καινοτομίες, όπως ηλεκτρικά αναδιπλούμενη οροφή hardtop, αναδιπλούμενα φανάρια και ηλεκτρικά παράθυρα.

1928 Bentley 4.5L

Όταν μιλάμε για Bentley, είναι αδύνατον να μην αναφερθούμε στον Αγώνα 24 ωρών του Λε Μαν. Έχοντας ξεκινήσει τις συμμετοχές της στον Λε Μαν ήδη από τον εναρκτήριο αγώνα του 1923, θα κατάφερνε στην πορεία να πάρει τη νίκη 4 συνεχόμενες φορές, από το 1927 ως το 1930.

Η 4.5L είναι ένα από αυτά τα αυτοκίνητα, καθώς κατέκτησε τη νίκη το 1928. Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτού του αυτοκινήτου είναι ο μεγάλης χωρητικότητας κινητήρας που επιλέχτηκε σαν αντιστάθμισμα για το τετραγωνισμένο και βαρύ αμάξωμα. Ο τετραβάλβιδος και τετρακύλινδρος σε σειρά κινητήρας SOHC των 4398cc απέδιδε 110 άλογα. Μεταξύ του 1927 και του 1931, κατασκευάστηκαν 665 τέτοια αυτοκίνητα. Το βασικό αμάξωμα Vanden Plas βαμμένο σε αγωνιστικό χρώμα British Racing Green (Πράσινο του Βρετανικού Αγωνιστικού) δημιουργεί μια ιδιαίτερα ελκυστική Bentley.

1960 Porsche Carrera GTL

Όντας βασισμένη στην 356, που ήταν ήδη ένα από τα πιο γνωστά σπορ αυτοκίνητα της εποχής της, η Carrera ήταν ένα ειδικό μοντέλο που είχε σχεδιαστεί για χρήση στους αγώνες ταχύτητας. Παρόλο που κατασκευάστηκαν μόνο 60 κομμάτια, τα 20 από αυτά δόθηκαν στο Τορίνο, στον ειδικό στις μετατροπές Κάρλο Άμπαρθ, όπου και έγιναν βελτιώσεις που στόχευαν στη μείωση του βάρους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της Carrera GTL.

Το αμάξωμά της σχεδιάστηκε από τον στυλίστα Φράνκο Σκαλιόνε, που ήταν πασίγνωστος για τα ρευστά και αεροδυναμικά σχέδιά του. Αυτά τα αυτοκίνητα θα συμμετείχαν στον Αγώνα 24 ωρών του Λε Μαν από το 1960 ως το 1962, όπου και κατέκτησαν 3 συνεχόμενες νίκες στην κατηγορία των 1600cc. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο παραδόθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία την περίοδο που ήταν διαθέσιμο προς πώληση και διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη γνησιότητά του, αλλά και χαμηλή χιλιομετρική ένδειξη.

1968 Howmet TX

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον στην πιθανή αντικατάσταση των παλινδρομικών κινητήρων με τουρμπίνες. Η Renault, η Fiat, η Rover και η Chrysler, καθώς και άλλοι οργανισμοί, άρχισαν να κάνουν δοκιμές πάνω σε τέτοια συστήματα. Αυτό το Hormet TX είναι ένα σπάνιο δείγμα εφαρμογής της τεχνολογίας τουρμπίνας σε αγωνιστικό αυτοκίνητο.

Εμπνευστής αυτού του εγχειρήματος ήταν ο οδηγός αγώνων Ρέι Χέπενσταλ, ο οποίος πρότεινε να εξοπλίσουν ένα σασί της McKee Engineering με δύο τουρμπίνες ελικοπτέρου της Continental Aviation. Το αυτοκίνητο δεν κατάφερε να αγωνιστεί στους αγώνες αντοχής 24 ωρών της Daytona, του Sebring και του Le Mans του 1968, παρόλο που έδωσε θετικά αποτελέσματα τους αγώνες sprint.

1956 Ferrari 250GT

Από τότε που αποχώρησε από την Alfa Romeo, ο Έντσο Φεράρι έδειχνε ιδιαίτερη προτίμηση στους 12κύλινδρους κινητήρες. Το όνειρό του θα γινόταν πραγματικότητα με τον κινητήρα Ferrari-Colombo V12, που σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Τζιοακίνο Κολόμπο, ο οποίος είχε φύγει από την Alfa Romeo για να δουλέψει με τον Φεράρι. Ένα από τα αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν αυτόν τον κινητήρα ήταν το μοντέλο 250.

Έχοντας μπει σε παραγωγή το 1956, τα περισσότερα μοντέλα της 250GT είχαν κατασκευαστεί από τη Scaglietti, έχοντας σαν βάση το αμάξωμα που σχεδίασε η Pininfarina. Και η Zagato, ωστόσο, κατασκεύασε 5 αυτοκίνητα τα οποία στόχευαν σε πελάτες που αναζητούσαν έναν πιο ριζοσπαστικό σχεδιασμό. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι το πρώτο του είδους του και διαθέτει έναν χρωματικό συνδυασμό σκούρου μεταλλικού μπλε και λευκού, που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα μοντέλα της Ferrari.

Η Alfa Romeo 8C2300, που κέρδισε το «Gran Turismo Trophy», πρόκειται να προστεθεί μελλοντικά στο Gran Turismo. Το βραβείο «Best of Show» του Pebble Beach Concours d’Elegance αυτής της χρονιάς δόθηκε στη Bentley 8 Litre Gurney Nutting Sports Tourer του 1931.

(Οι περιγραφές των αυτοκινήτων είναι μια προσφορά του Hideo Kodama)