Gran Turismo World Series 2022’de son düzlüğe, 14 farklı ülkeden en hızlı 30 Gran Turismo sürücüsünün son üç yıldaki ilk canlı Dünya Finalleri etkinliği için geldiği Nations Cup Bölge Finalleri ile girildi. Pazar akşamı yarışılacak Nations Cup Büyük Finali’nin başlangıç sırası, yarışmacıların katıldıkları bölgelere göre sırasıyla Asya-Okyanusya, Avrupa/Orta Doğu/Afrika ve Amerika olmak üzere üç gruba ayrıldığı bugünkü üç Bölge Finali yarışıyla ve İkinci Şans ile belirlendi. Yarışları ilk üçte bitirenler pazar günkü Büyük Final’e çıkarken bitişi 4. ile 7. sıra arasındakiler, ilk üçte bitirenlerin Büyük Final bileti kazanacağı İkinci Şans’a katıldı.

Güne başlarken şampiyona sıralamasında zirvede yedi puanla Brezilyalı Igor Fraga yer alıyor, hemen arkasında altı puanla Fransız Kylian Drumont bulunuyordu. Ancak Bölge Finalleri’nde önceki rauntlara göre daha fazla, Büyük Final’de ise çok daha fazla puan verildiğinden, sıralamada çarpıcı değişiklikler yaşanabilirdi. Dolayısıyla pistteki her yarışçının matematiksel olarak şampiyon olma şansına sahip olması, her bölgesel yarışı heyecanlı ve kesintisiz aksiyonla dolu hâle getirdi.

Asya-Okyanusya Bölge Finali: Watkins Glen Uzun Pist

Günün ilk mücadelesi, Asya-Okyanusya Bölgesi’nden Büyük Final’e kimin çıkacağını belirledi. Eleme Oturumu’nda Watkins Glen’de yapılan 17 turluk yarışta ilk beş sırayı alan Japon sürücülerin göreve soyunduğu açıktı.

2020 Nations Cup şampiyonu Japon Takuma Miyazono (Kerokkuma_ej20), Ferrari 330 P4 (1967 model) ile polü kaptı. Seiya Suzuki (V1_CRV-KRT86) önde kendisine eşlik ederken ikinci çizgide Tomoaki Yamanaka (yamado_racing38) ve Kanata Kawakami (SG_Kawakana) yer aldı. Pistteki tek kadın sürücü Emily Jones’un (emreeree) da dâhil olduğu iki Avustralyalı, iki Yeni Zelandalı ve bir Hong Konglu sürücü, kalan pozisyonları kaptı.

Her sürücünün hem yumuşak hem de orta hamur lastiklerle en az bir tur atması gerektiğinden, pit stop ve lastik stratejisi önemli birer etkendi. Ayrıca erkenden yetişilemeyecek bir fark açmak isteyen en öndeki dört sürücünün daha hızlı olan yumuşak hamur Michelin lastikleriyle başlaması kimseyi şaşırtmadı.
Hareketli başlangıç liderler için temiz geçti ve Miyazono, yarışın ilk dönemeçlerinde dört yoldaşının önünde kaldı. Avustralyalı Guy Barbara (Dstinct_Twitchy), Ferrari otomobilinin arkası kopup spin attığında ve ilk dönemeçteki korkuluklara çarptığında, bu eski yarış otomobillerinin ne kadar ustalık istediğini birinci elden deneyimledi.

En öndeki yumuşak hamur lastikli dört otomobil beklendiği gibi 4. turun ortasında 2,0 saniyelik bir fark ile diğerlerinden uzaklaşmaya başladı. Bu sırada Jones da önce Simon Bishop’ı (sidawg2), bir tur sonra da Matt McEwen’ı (AE_McEwen) geçerek altıncı sıraya ulaştı ve Kiwilere yaklaştı.

Japon sürücüler arasındaki ilk büyük hamleyi yapan Yamanaka, altıncı turda birinci dönemece girilirken Suzuki’yi geride bıraktı. 8. turda ilk pit stoplar, Yamanaka, Suzuki ve Kawakami’nin yumuşak hamurdan orta hamur lastiklere, Ryota Kokubun’un (Akagi_1942mi) da yumuşak hamur lastiklere geçmesiyle gerçekleşti. Yarış lideri Miyazono, bir sonraki turda pite gelmeyi tercih etti ve 2,2 saniyelik farkla pitten çıktı.

Öndekiler arasında yumuşak hamur lastiklere sahip tek kişi olan Kokubun, 11. turun başında Kawakami’yi geçerek 4. sıraya çıktı ve 3. sıradaki Suzuki’yle arasındaki 5,0 saniyelik farkı eritmeye başladı. 15. turda ilk virajda Kokubun onu geçse de bu düello daha yeni başlıyordu. Kokubun ve Suzuki, Büyük Final’e otomatik olarak çıkmayı garantilemek için yarışın son üç turunda birbirlerine atak yaptı. Her fırsatta rekabeti sürdürüp sayısız kez yer değiştirdiler ve birçok kez birbirlerine değdiler. Oldukça saf ve heyecan verici bir yarış ortaya koydular.

Bu iki kişilik düello, yarışın son üç virajında, Kokubun’un “Toe” olarak adlandırılan 7. dönemeçte iç hatta geçmesi ve hemşehrinin önünde kalıp Büyük Final biletini güvene almasıyla sonuçlandı. Yarışın galibi Takuma Miyazono ve ikinci sırada bitiren Tomoaki Yamanaka da elemeyi geçti.

Miyazono galibiyetin ardından, “Dün [Toyota GR GT Cup’da] berbattım, bugün kazanmak beni rahatlattı. Yarış sırasında hiç sakin değildim ve bir noktada hata yapmaktan korkuyordum. Bu galibiyetten ivme kazanıp bunu Büyük Final’de sürdürmeyi umuyorum.” dedi.

Avrupa/Orta Doğu/Afrika Bölge Finali: Autodromo Nazionale Monza

Avrupa/Orta Doğu/Afrika Bölgesi yarışının yeri, Kuzey İtalya’da bulunan tehlikeli bir yüksek hızlı bir pist olan efsanevi Autodromo Nazionale Monza’ydı. Bu etkinliğin yarış otomobili de İtalya kökenli Lamborghini 12 Vision Gran Turismo’ydu. Diğer yarışlarda olduğu gibi bu 18 turluk mücadelede yarışçıların hem yumuşak hem de orta hamur lastikleri en az bir kez kullanması gerekiyordu. Şaşırtıcı bir şekilde Fransız Thomas Labouteley (Aphel-ion) pol pozisyonunu kaparken yanındaki ikinci sıranın sahibi, İspanyol sürücü Coque López (coquelopez14) oldu. Geçen yılın Nations Cup şampiyonu İtalyan Valerio Gallo (Williams_BRacer) ve Birleşik Krallık’ın yeni sürücüsü Sartuhan Seelan (VQS_Coyote7), ikinci çizgiyi kapattı.

Ağır favorilerden olan İspanyol José Serrano (TDG_JOSETE), pistin en arkası olan 10. sırada başladı.
Pistin en önündeki üç otomobilin tercihi yumuşak hamur lastikler olurken geri kalanlar orta hamur lastiklerle başladı. Yeşil ışık yandıktan sonra aksiyon hemen başladı ve ilk iki dönemeci kapsayan Variante Rettifilo adlı kıvrımda saldırıya geçen Gallo, geniş Curva Grande’de (3. dönemeç) Labouteley’yi geçerek yarışın lideri oldu. Aynı şekilde hücum eden López de Gallo’nun ardından Labouteley’yi geçti. Pistin daha gerilerindeki çaylak Fransız Kylian Drumont (PRiMA_Kylian19), Curva di Lesmo’da Seelan tarafından pistin dışına itildi ve 4. sıradan 9. sıraya düştü. Bu sırada Serrano da tek tek otomobilleri geçerek ilk turda dört sıra yükseldi.

İlk tur sona erdiğinde, ön düzlüklerde 350 km/s hıza ulaşan özel GT Vision makinelerinde sırasıyla Gallo, López, Labouteley ve Çek Nikita Moysov (ERM_Nick) bulunuyordu. 1. dönemeçte çok geç fren yapan López, hata yapar gibi oldu ancak güzelce toparladı ve bu sırada Gallo’yu geçip birinciliğe çıktığını fark etti.

6. tura gelindiğinde López, Gallo ve Labouteley’yin diğerleriyle arasındaki fark 7,0 saniyeye çıkarken orta sıradakiler hâlâ yumuşak hamur Michelin lastiklerinde olduğundan, saldırı mesafesindeydiler. İlk pit stoplar 7. turda Fransız ikili Drumont ve Baptiste Beauvois’nın (R8G_TSUTSU) orta hamur lastikler yerine yumuşakları takmasıyla gerçekleşti. Bir sonraki turda, 3. sıradaki Labouteley’yin de aralarında bulunduğu daha fazla otomobil pite gelirken en öndeki ikili pistte kaldı.

López ve Gallo nihayet 9. turda pite girdiğinde, piste hâlâ daha 2,5 saniyelik bir farkla dönebilecek kadar öndeydi ki, yarış ilerledikçe bu farkı artırmayı sürdürdüler. Sıradaki birkaç turda Fransız pilotlar Labouteley, Drumont ve Beauvois üçüncülük için kapıştı. Beauvois 13. turda otomobilinin kontrolünü geçici olarak kaybetti ve Serrano’nun kendisini geçmesine izin verip pistin dışına çıktığı için 0,5 saniye ceza aldı. Bu durum Beauvois’yı kızdırmış olmalı ki, 14. turun sonundaki ön düzlükteki Curva Parabolica’da Serrano, Drumont ve Labouteley’yin hepsini geçip 3. sıraya yerleşti.

Yarışın kalanında sıralama büyük ölçüde değişmedi: Coque López rahat bir galibiyet alırken Valerio Gallo, bitiş çizgisini bir başına 2. sırada geçti. Beauvois zor kazandığı 3. sırada bitirerek Büyük Final’de yer alma hakkı kazandı.

López yarıştan sonra, “Sezonun başındaki kötü sonuçların ardından iyi bir tempoyla burada olmak ve daima beklediğim en iyi olma mücadelesini vermek çok güzel ve keyifli. Bugün her şey beklediğim gibi gittiğinden mutlu olduğum haricinde söyleyecek bir şeyim yok.” dedi.

Amerika Bölge Finali: Autódromo de Interlagos

Önceki günün son Bölge Finali, Brezilya, Şili ve ABD’nin güçlü bir kadroyla pistte olduğu Amerika savaşıydı. Bu gruptaki sürücüler arasında, bir önceki günkü TOYOTA GAZOO Racing GT Cup’ı kazanan 2018 Nations Cup şampiyonu Brezilyalı Igor Fraga (IOF_RACING17) vardı. Yarışın favorisi, aynı zamanda Nations Cup puan sıralaması lideri olan kendisi olsa da gününü mahvedebilecek birçok kişi vardı. Bunlar arasında özellikle hemşehirlileri Lucas Bonelli (TGT_BONELLI), Adriano Carrazza (Didico__15) ve Arthur Mosso (GRID_ART55MN) bulunuyordu. Bu yarışın yapıldığı yer São Paulo, Brezilya’da bulunan Autódromo de Interlagos olduğundan, hepsi kendi evlerinde yarışma avantajına sahipti.

Oyuncular, en başarılı F1 makinelerinden biri olan, birbirinin aynı McLaren MP4/4 Formula 1 otomobillerine bağlandı ve 1988’de bu otomobille dünya şampiyonu olan Brezilyalı büyük yarış pilotu Ayrton Senna’ya saygı duruşunda bulundu. Önceki yarışlarda olduğu gibi bu 22 turluk yarışta da sürücülerin hem yumuşak hem de orta hamur lastikler kullanması gerektiğinden, pit stop stratejisi çok önemli bir role sahipti.

Elemelerde herkesi geçip pol pozisyonunu alan Şilili Angel Inostroza (YASHEAT_Loyrot), Brezilyalılara daha baştan köstek oldu. İkinci sıra Bonelli’ye gitti. İkinci çizgide Carrazza ve Şilili Fabian Portilla (Mobil_PerroLoco) yer alırken seri lideri Fraga, yarışa 5. sıradan başladı.

On otomobilin tamamı neredeyse aynı anda ilk dönemece girmeye çalışınca epey dramatik bir başlangıca imza atıldı. Yarış lideri Inostroza sorunsuz dönerken Carrazza trafiğe takıldı ve 6. sıraya geriledi. Portilla ve Fraga sırasıyla 3. ve 4. sıralara yükselse de Portilla, çarpma cezası alarak yarıştaki şansını kaybetti.

4. tur itibarıyla 2. sıradaki Bonelli’ye 4,0 saniyelik bir fark atan Inostroza’nın yarışa daha fazla odaklandığı belliydi. Fraga, hemşehrinin ardından 3. sırada bulunurken Amerikalı yeni pilot Dean Heldt (PRiMA_Deano) 4. sıradaydı. 6. turda Fraga, Descida do Lago’da (4. ve 5. dönemeçler) Bonelli’yi muhteşem bir şekilde sollayarak becerilerini gösterdi.

10. turun sonunda pite gelen ve yumuşak hamur lastiklerinden orta hamura geçen Inostroza, ilk pit yapanlar arasındaydı. Carrazza ve Heldt de ona katıldı. Bir sonraki tur Bonelli pite gelirken Fraga ve Mosso da 12. turda pit yaptı. Piste döndüklerinde her sürücü pitini tamamlamıştı ve en önde sırasıyla Inostroza, Fraga ve Bonelli yer alıyordu.

Bu sırada yumuşak hamura sahip Carrazza ve Mosso yavaşça sıralamada üste çıkmaya başladı ve 17. tura gelindiğinde 4. ve 5. sıraya yerleşti. İki tur sonra, yeni pilot Mosso, kıdemli Carrazza’ya karşı hamle yaptı ve arka düzlükte 4. sıranın sahibi oldu.

Yarışın son turlarında sıralamada çok az değişiklik olurken Angel Inostroza, etkileyici bir galibiyet kazanarak büyük bir çıkış yaptı. İkinci sıradaki Igor Fraga, şampiyona liderliğini sürdürdü ancak Nations Cup’ta art arda zafere ulaşan ilk sürücü olmak istiyorsa Büyük Final’de her şeyini ortaya koyması gerekecek. Büyük Final’e otomatik giden son biletin sahibi de Bonelli oldu.

Inostroza yarışın ardından, “Orta hamur lastiklerde hiç rahat değildim, bu yüzden pistte birkaç hata yaptım. Bu otomobilde turbo gecikmesi çok olduğundan, dönemeçlerde biraz sürüklenme yaşadım ama en sonunda galibiyeti elde ettim. Dolayısıyla mutluyum. İlk kez Nations Cup’ta canlı bir etkinlikte galibiyet kazandım.” dedi.

İkinci Şans: Willow Springs International Raceway: Big Willow

Buradaki 12 sürücüye, Bölge Finalleri’nde ilk üçe girmekte başarısız olduktan sonra, pazar günkü büyük dansa katılmak için ikinci bir şans verildi. Burada da ilk üçe girmeyi başaramayanların 2022 Nations Cup şampiyonluğu yolculuğu sona erecekti. Bu 18 turluk yarışın yapıldığı yer, sürücülerin kendi ülkelerinin renklerine boyanmış Suzuki V6 Escudo Pikes Peak Special’ı kullandığı oldukça hızlı Güney Kaliforniya pisti Willow Springs International Raceway’di. Nations Cup sürücüleri elemede de bu otomobille bu pistte yarışmıştı. Pit stop zorunluluğu olmamakla birlikte, yumuşak hamur lastikler yarışı tamamlamaya yetmeyeceğinden pit stop yapmak gerekecekti.

İlk turun ardından Japon Seiya Suzuki (V1_CRV-KRT86), ufak bir farkla Brezilyalı Arthur Mosso (GRID_ART55MN) ve İspanyol José Serrano’nun (TDG_JOSETE) önünde yer aldı. En öndeki üç otomobil arasında sadece bir saniyelik fark olduğundan sıralamanın değişeceği kesindi. Japon Kanata Kawakami (SG_Kawakana), Fransız Thomas Labouteley (Aphel-ion), Brezilyalı Adriano Carrazza (Didico__15), Yeni Zelandalı Matt McEwen (AE_McEwen) ve Fransız Kylian Drumont’un (PRiMA_Kylian19) bulunduğu bir başka otomobil grubu ise liderlerin 1,5 saniye gerisindeydi.

Sonraki birkaç turda 3. sıra için kıyasıya bir mücadele yaşandı. Suzuki ve Serrano farkı açarken Kawakami, Carrazza ve Mosso, hayati öneme sahip üçüncülük için her şeylerini ortaya koydu. Bu düello, Kawakami’nin 8. turda yumuşak hamur lastiklerini değiştirmek için pite girmesiyle geçici olarak sona erdi. Ardından yarış lideri Suzuki de pite girdi, onu da bir tur sonra Serrano takip etti. Piste döndüğünde yarışın yarısı tamamlanmış ve pistteki her sürücü pit stop yapmıştı. Sıralama ise Suzuki, Serrano, Kawakami ve Carrazza şeklindeydi.

Yarışın son iki turunda Carrazza, 3. sırayı almak için Kawakami’ye var gücüyle hücum etti. Sonunda 2. dönemeçte Arjantinli Martin Marza (TENTFS_Papo2514) ile birlikte Japon sürücüyü geçti. Son turda José Serrano, Seiya Suzuki’yi geçmek için elinden geleni yapsa da Japon pilot, İspanyol sürücüyü geride tutmayı başardı ve zaferi kazandı. Adriano Carrazza’nın yarışın son anlarındaki cesur geçişi, yarışı 3. sırada tamamlamasını ve Dünya Finalleri’ne yükselmesini sağladı.

Suzuki yarıştan sonra, “Bu etkinliğe gelirken çok büyük baskı hissettim. Diğer yarışmacılara saygıda kusur etmeden iyi bir performans sergilemek istiyordum. Amacım, Büyük Final’e çıkmak olduğundan şu anda çok mutluyum.” dedi.